Orfeusz (1580 przed N. Chr.).
Osnowną fazą objawień Trakijczyka Orfeusza zjawia się zwiastowanie o zrodzeniu przez Zeusa – Androgina syna Dionysosa Boga Jedynego Życia.
Rozwój tej tezy prowadził do tego, co byśmy teraz charakteryzowali jako rodzenie Sztuki ojcem – Miłością i matką – Rozumem.
Oto dlaczego termin י (Jod) religji Orfeusza określam, jako ideał życia w sefirze Tiphereth z celem przyjęcia jej piękności (podkreślam pasywny charakter tego dążenia).
Pierwszym ה okazało się środowisko ludzi, kochających ciało; dlatego przenieśli na jego formy przekazywaną przez niego znajomość astralu z pasywnej strony.
Elementem שׁ służyło uznanie wszystkiego potężnie estetycznego.
Kult ו wylał się głównie w święta religijnego charakteru, pełnego radości i estetyki.
Drugiego ה t.j. obmyślanej polityki, w sam raz nie wystarczało tej religji i…. ogród zginął właśnie dlatego, że zapomnieli go ogrodzić. Kult materjalizował się, do estetycznej strony domieszała się uczuciowość, symbolizm wyrodził się w androlatrję a mentalne jądro Egregora okazało się niedostępnem dla jego późniejszych formalnych następców.
źródło:
Tytuł: Tajemna wiedza duchowa cz 2
Wariant tytułu: Tajemna wiedza duchowa : encyklopedyczny wykład nauk tajemnej wiedzy duchowej opracowany na podstawie egipskiej symbolistyki
Autor: Gomulicki, Marian
Książnica Cieszyńska