Ogień święty

Petro Danov.
Ogień święty
(Autoryzowany przekład Sto W. z esperanckiego miesięcznika „Frateca”.) Istnieje w świecie ogień święty, płonący płomieniem nieśmiertelności.  W tym ogniu świętym starodawni mędrcy zwykli widzieć wyższy przejaw  Boga.
W Piśmie Świętym powiedziane jest: „Nasz Bóg jest ogniem niszczącym.” Rzeczywiście, ogień ten niszczy, ale co? Rzeczy śmiertelne, nietrwałe.  grzeszne. Gdy działa w świecie, niektórzy z ludzi spalają się, inni topnieją,  a znowu inni odżywają i podnoszą się.

Wszystkie wielkie nieśmiertelne dusze, przychodzące ad Boga, naszą ogień święty w sobie samych. Gdziekolwiek by się znalazły w niezmierzonym wszechświecie, działają przezeń.

Ogień święty jest dziełem Miłości, miłość piastuje ogień święty. Zycie jest wyrazem ognia świętego.

Gdzie więc płonie ogień święty, tam objawia się także miłość, tam rosną i dojrzewają owoce Ducha.

Ogień ten przenika całą przestrzeń, podtrzymując życie.

Płonie an także w człowieku, a póki jasno płonie, człowiek jest żywy, rześki i wesoły. Wszystko funkcjonuje w nim wówczas harmonijnie – trawienie, krążenie krwi i oddychanie. Uczucia są prawidłowe, myśl jest prawidłowa, czyny są prawidłowe.

Ogień święty wytwarza przyjemne ciepła w człowieku. Gdy jasna płonie, ma się doskonałe powodzenie. Panuje w nas wtenczas stan harmonii i pełnego pokoju.

Jeżeli pokój ten znika z duszy człowieka, okazuje się, że stracił on ogień święty, a wszedł w ogień pospolity. Jednakże ogień pospolity płonie i przestaje płonąć. Ogień ten wytwarza dym, sadze i popiół.

W ogniu świętym niema dymu. Daje on przyjemne ciepło, z którego promienieje życie.

Gdy więc ogień święty płonie w człowieku, znika z jego duszy wszelkie niezadowolenie, zwątpienie i zmartwienie. Jeżeli w człowieku pojawia się najmniejsze niezadowolenie lub złe usposobienie, oznacza ta, że on jest poza ogniem świętym.

W ogniu świętym wszystkie myśli, uczucia i pragnienia są absolutnie zharmonizowane. Odczuwa się wtedy ta, co nazywają rajską rozkoszą.

Naprawdę niemożliwy jest pokój w człowieku bez ognia świętego. Niemożliwa jest mądrość w człowieku bez ognia świętego, niemożliwe są miłość, wiara, nadzieja, litość, pokora. Niemożliwy jest jednym słowem objaw jakiejkolwiek cnoty bez ognia świętego.

Cnoty te rosną i rozwijają się tylko w obecności ognia świętego, dlatego nie może człowiek żyć życiem dobrem, jeżeli w ,nim nie planie ogień święty. Ognia świętego nie potrzeba rozpalać. Należy tylko poznać sztukę jego podtrzymywania. Sam z siebie bowiem ogień ten nie gaśnie. A co najlepiej podtrzymuje ogień święty w człowieku?

To:

  • wiara,
  • miłość,
  • nadzieja,
  • wiedza,
  • mądrość,
  • prawda.

Świat niewidzialny działa skutecznie przez ogień. Używa ognia, jako najskuteczniejszego środka dla Oczyszczenia człowieka i ziemi. A ziemia wstępuje Obecnie w nową .strefę, w której materia znajduje się w dziewiczym stanie. Wszystkie te rzeczy oczyszczą się i odbudują. Ogień, który te’raz jest na ziemi, zapali materię, oczyści i przekształci ją, aby stała się zdolną odpowiedzieć najbardziej intensywnym wibracjom nowego życia.

Wszystko co  wytrzyma potężne działanie boskiego ognia, powstanie do życia, a: co nie zdoła wytrzymać wibracyj tej fali ognia, zostanie wyrzucone, jak niepotrzebny popiół.

Wszędzie też w przestrzeni istnieją kanały, przez które zostają wyrzucone nieczystości i odpadki życia. Samo przez się rozumie się, że temperatura tegoż ognia nie może być zmierzona żadnym przyrządem. Jest ona a wiele wyższa, niż temperatura słońca.

Tylko ten ogień jest zdolny oczyścić serca i umysły ludzi i przygotować ziemię na rozkwit kultury. Dopiero gdy ziemia przejdzie przez ogień święty, a to potrwa wieki – wkroczy w nową epokę.

Co jest prawdą dla ziemi i ludzkości, jako zbiorowości, jest także prawdą  dla poszczególnego człowieka. Nowe życie nie może weń wstąpić, póki nie  Zapłonie ogień święty w jego duszy.

Jeżeli atoli zapłonie W nim Ogień święty, staje się on zdolny przyciągać wszystkich magnetycznie i wszyscy ludzie są mu gotowi służyć.  Myślcie o ogniu świętym, w którym objawia się Bóg.

Myślcie o ogniu świętym, który piastują w sobie wszystkie doskonałe  dusze – i podtrzymujcie go.

Podtrzymujcie go, albowiem w ten sposób podtrzymujecie własne życie.

Źródło: „Hejnał” SIERPIEŃ 1936