O KULCIE

Medium: M.me Collignon

Kult, moi ukochani, to hołd, jaki stworzenie winne jest Stwórcy, od którego wszystko otrzymało. Ono, które było zaledwie atomem zagubionym w bezkresie natury, zostało przez wolę Stwórcy ukształtowane i wzrosło do punktu, w którym się znajdujecie. On sprawi, że wzrośniecie i będziecie rozwijać się jeszcze bardziej, aż do chwili, gdy uwolnieni od ciężkiej materii, która składa się na waszą ziemską powłokę, będziecie mogli zbliżyć się do Jego tronu i usłyszeć Jego potężny głos wydający sąd – bez lęku.

Kult nie jest pustą formułą, ograniczoną ludzkimi przepisami i zamkniętą w określonych rytuałach. Kult człowieka wobec Boga to jego życie – całe życie. Ofiarą, jaką człowiek winien złożyć Panu, jest jego oczyszczone serce, poświęcone na ołtarzu braterstwa.

Spirytyści, kimkolwiek jesteście, jakakolwiek jest wasza wiara religijna – wasza wiara w Boga jest jedna. Bez względu na formę waszego zewnętrznego kultu, wasz kult jest jeden.

Spirytyści, nie przywiązujcie się do pustych słów ani do bezużytecznych form. Wasz Bóg, wasz Mistrz, czyta w waszych sercach, przenika wasze wnętrze i wie, ile szczerości kryje się w honorach oddawanych Mu na pokaz przed ludźmi.

Idźcie do swoich świątyń, Spirytyści, jakiekolwiek by one nie były, ale nieście tam miłość do Boga ponad wszystko oraz miłość do bliźniego większą niż do siebie samych. Chrześcijanie, gdy zbliżacie się do świętego stołu, niezależnie od sposobu, w jaki wyznajecie swoje winy, wyznawajcie je przed Bogiem w szczerości waszej duszy, a Jego przebaczenie na was zstąpi.

(Oczywiste jest, że ta spowiedź musi w nas zrodzić niezachwianą wolę, by już nigdy nie popełnić win, za które się uznajemy winnymi. Jeśli bowiem, licząc na miłosierdzie, jakie budzi nasza skrucha, jesteśmy gotowi jutro znów uczynić to, za co dziś pokornie prosimy Boga o przebaczenie, Jego cierpliwość się wyczerpie, a kara będzie tym surowsza. Żal za przeszłość ma znaczenie i wartość tylko wtedy, gdy owocuje dobrem w przyszłości).

Jakiekolwiek są symbole świętej uczty, w której Jezus uczestniczył ze swoimi apostołami, przystępujcie do świętego stołu ze świadomością obowiązku, który wypełniacie. Niech wasz duch nie przywiązuje się do materialnych znaków, których dotykają wasze dłonie czy do waszych ust zbliżają się wasze wargi. Niech wasz duch się wzniesie i ujrzy swego Boga, który zesłał wśród nieczystych ludzi znak niebiańskiej czystości – swojego umiłowanego Chrystusa – by nauczał ich życia i śmierci według Pana.

Spójrzcie na tego wzniosłego Posłańca, który poświęcił swoje ludzkie życie z miłości do was; opuścił niebiańską ojczyznę, by zniżyć się do waszego poziomu; stał się ubogi i nagi, by nieść ulgę waszej biedzie i osłonić waszą nagość!

Spirytyści, nigdy nie przywiązujcie się do form, ale zawsze do istoty. Bóg nie jest Bogiem materii – materia jest przemijająca – On jest Bogiem Ducha. Duch jest nieśmiertelny.

Spirytyści, jakikolwiek jest wasz kult, praktykujcie go w szczerości serca, a będzie on miły Panu. Pasterz, który woła swoje owce, rozciągnie nad nimi swoją błogosławioną opiekę i przyprowadzi je wszystkie do jednej owczarni. I wtedy, dopiero wtedy, będzie tylko jeden pasterz i jedno stado.

Berłem Pasterza są Miłość i Miłosierdzie.

Lazare.

źródło:  LA LUMIÈRE POUR TOUS; Dimanche 15 janvier 1865.