„Allah! Allah!” wołał chory człowiek, rozdzierany bólem przez długą noc, Aż jego serce zmiękło od modlitwy, a jego usta stały się słodkie jak miód. Ale rankiem przyszedł kusiciel i powiedział: „Wołaj głośniej, dziecko bólu, Zobacz, czy Allah kiedykolwiek słyszy, czy odpowiada: Oto jestem znowu.” Jak uderzenie sztyletu, okrutne słowa przeszyły jego mózg i puls;

Do jego serca wdarł się lodowaty chłód, a w jego umyśle zapadła ciemność. Wówczas przed nim stanął Eliasz i rzekł: „Moje dziecko, czemu jesteś tak przerażony? Czy żałujesz swojej wcześniejszej gorliwości? Czy twoja dusza boi się modlitwy?”

„Ach!” – zawołał – „wołałem tak często, nigdy nie usłyszałem Oto jestem; I myślałem, że Bóg mnie nie zmiłuje się nade mną, nie zwróci na mnie swego oka.” Wtedy poważny Eliasz odpowiedział: „Bóg powiedział: *Wstań, Eliaszu, idź I przemów do niego, do ciężko kuszonego; wyciągnij go z jego przepaści cierpienia. Powiedz mu, że jego pragnienie samo w sobie jest odpowiedzią, Że jego modlitwa Przyjdź, łaskawy Allahu!
to moja odpowiedź Oto jestem! Każde najgłębsze pragnienie jest niepokalanym aniołem Boga; A w każdym O, mój Ojcze! śpi głęboko Oto jestem, moje dziecko!”
Islam

Modlitwa duchowo oświeconego człowieka jest bardzo skuteczna w swym działaniu. Pragnienie, wola i chęć życia w przyjemnościach ziemskich stają się przyciąganiem duszy w tym kierunku. To, czego pragniemy, przyciąga się do nas, a my do niego. Nadmierne pragnienie życia w świecie, z jego wszystkimi egoistycznymi namiętnościami, przyciąga duszę po śmierci do sfery ziemskiej. Zgodnie z tym prawem pragnienie życia duchowego staje się wewnętrznym impulsem w tym kierunku. Pragnienie bycia „dobrym” lub „czystym”, aby było skuteczne, musi być spontaniczne. Musi być wewnętrznym impulsem, prawdziwym wyborem czegoś wyższego, a nie powstrzymaniem się od występku z powodu strachu lub obawy przed konsekwencjami w przyszłym życiu.

Stan umysłu nazywany pokutą to forma myślenia, w której umysł odwraca się od grzechu, co przygotowuje drogę do wyrażenia wiary, czyli wyższej formy myśli i wiedzy, przez którą stajemy się całkowicie uzdrowieni.

Czy jednak skutki przestępstwa mogą zostać wymazane przez pokutę lub modlitwę, nawet jeśli sam czyn zostanie przebaczony? Skutki przyczyny nie ograniczają się do granic samej przyczyny, ani skutki zła nie mogą zostać zamknięte tylko między sprawcą a jego ofiarą.

Modlitwa o przebaczenie za popełnione zło oznacza odłożenie lub usunięcie przestępstwa przeciwko prawu duchowemu. Możesz usunąć je z myśli i przekonania, ale konieczne jest, aby człowiek zrozumiał tę prawdę: „To, co zasiejesz, to i zbierzesz”. W pewnej sferze działania nastąpi zbiór.

Prawdziwa modlitwa to nie powtarzanie słów, choćby były piękne, ponieważ słowa dziękczynienia są bezskuteczne. Powinna być to pełna miłości, receptywna postawa wiary, i w pewnym sensie powinniśmy być wewnętrznie tym, czym chcemy się stać zewnętrznie w porządku osiągnięcia. Stąd Jezus mówi: „Cokolwiek pragniecie, gdy się modlicie, wierzcie, że to otrzymacie, a tak się stanie”.

W ten sposób człowiek, natchniony duchowymi emocjami, zostaje wprowadzony w jedność z Ojcem, a ponieważ tożsamość stanu oznacza jedność w sympatycznym związku, staje się faktycznie natchniony przez wielką duchową obecność, która wpływa na wszystkich gotowych ją przyjąć.

Najskuteczniejsza modlitwa jest bez słów — to zwrócenie duszy świadomej swojej pustki ku nieskończonemu życiu niebios. W stanie duchowym człowiek odkłada na bok głośne i puste słowa faryzeuszy, a modlitwa przekształca się w spokojne i ciche życie pełne zaufania. Ani ucho, ani ręka Boga nigdy nie są zamknięte na taki apel. Ludzkie życie jest modlitwą, wyrażoną w pulsujących sercach, lub wyryta w kontrolowanych pragnieniach i aspiracjach. Dążcie zatem do zapomnienia o sobie i ogrzejcie swoje serce poprzez hojność i dobre myśli, aby życie było słodsze, a śmierć szczęśliwsza.

C. H. Jackson

źródło: PRAYER by C. H. Jackson; REVISED ESOTERIC A MAGAZINE ADVANCED AND PRACTICAL ESOTERIC THOUGHT, volume 1, 1917 – APPLEGATE, CALIFORNIA.