Człowiek może emanować złą energią poprzez swoje zmysły i kończyny, ale zło przekazywane przez oko jest najsilniejsze i najniebezpieczniejsze. Oko to narząd, przez który wyrażane są różne emocje, takie jak gniew, zazdrość, nienawiść, smutek, miłość itp., a ich wyrażenie wywołuje nieoczekiwane zmiany u innych, na których kieruje się spojrzenie. Oko jest jakby stacją nadawczą, przez którą emocje są przekazywane innym. Wiele osób wierzy, że każda dobra lub zła energia może być przekazywana przez oko, które ma magnetyczną, fascynującą moc kontrolowania innych ludzi. Nie tylko ludzie są obdarzeni tą cechą, ale także zwierzęta. W swoim eseju o „Zazdrości” Bacon, mówiąc o cechach miłości i zazdrości, stwierdza, że mają one „namiętne pragnienia, które łatwo tworzą się w wyobrażeniach i sugestiach, i które łatwo przechodzą do oczu, zwłaszcza pod wpływem tych obiektów, które przyczyniają się do fascynacji, jeśli takowe istnieją”.

Moc oka, czyli Drishti, jest dziwna. Mówi się, że mędrcy po swoich tapas (pokutach) nie otwierają oczu na innych ludzi, ponieważ boją się, że ich oczy mogą wystrzelić ogniste promienie na osobę i spowodować jej śmierć. Wierzy się, że cokolwiek znajdzie się w ich zasięgu wzroku w tym momencie, zostanie spalone na popiół.

Oko ma moc oczarowania każdej osoby, która znajduje się w jego zasięgu. Folklor i mity są pełne przykładów mocy fascynacji. Starożytna Grecja obfitowała w podobne historie. Oczy Gorgon, trzech potwornych dziewic, których głowy były pokryte wężami zamiast włosów, zamieniały w kamień każdego, kto na nie spojrzał.

Pisma chrześcijańskie potwierdzają istnienie Złego Oka. W Księdze Przysłów 28:22 czytamy: „Człowiek chciwy na bogactwo ma złe oko.” W Przysłów 23:6 jest napisane: „Nie jedz chleba człowieka złego oka i nie pożądaj jego przysmaków.”

Przesąd o Złym Oku pochodzi od człowieka pierwotnego i przetrwał do dzisiejszych czasów we wszystkich częściach świata. Wielu obawia się Złego Oka. Dotyka ono szczególnie ludzi niewykształconych, ale nawet wykształceni ludzie nie są całkowicie wolni od lęku przed Złym Okiem.

Wierzy się, że zła moc rodzi się u niektórych ludzi, a u innych rozwija się przez charakter i umysł danej osoby. Kobiety uważa się za posiadające tę moc Złego Oka w większym stopniu niż mężczyźni. Nie wszyscy posiadacze Złego Oka są świadomi swojej złej mocy, ale ich oczy mimowolnie emitują szkodliwe promienie, które działają złośliwie na innych, którzy padają ofiarą ich wpływu. Heliodor mówi: „Kiedy ktoś patrzy na coś doskonałego z zazdrością, napełnia otaczającą atmosferę złośliwą energią i przekazuje swoje zatrute wyziewy najbliższemu otoczeniu.”

Racjonalne wytłumaczenie tego zjawiska wydaje się być takie, że każdy zewnętrzny akt ma wewnętrzne źródło. Oko jedynie odzwierciedla na zewnątrz to, co trzyma umysł. Złe Oko jest zatem produktem złego umysłu; i tylko osoba o złych myślach może je manifestować. Jeśli mamy złe myśli, możemy nieświadomie posiadać Złe Oko.

Złe Oko rzuca swoje promienie zarówno na obiekty ożywione, jak i nieożywione, a zmiany zachodzą natychmiast. Każde jedzenie starannie przygotowane w domu może zostać zniszczone jednym spojrzeniem Złego Oka. Złe Oko może dotknąć każdej osoby, która cieszy się szczególnym szczęściem lub powodzeniem. Ludzie pod wpływem tego złowrogiego spojrzenia cierpią przez długi czas. Przed straszliwym spojrzeniem Złego Oka piękne rzeczy niszczeją, urocze dzieci więdną, cenne przedmioty tracą blask, wartościowe rzeczy giną.

Złe Oko wyrażane jest różnie w różnych językach indyjskich. W tamilskim to Kan Drishti, w telugu Kandla Drishti, a w marathi Drishti Lagala. Zamiast przyjąć na siebie winę za swoje niepowodzenia, wiele osób przypisuje je Złemu Oku i podejmuje przesądne działania, aby się przed nim chronić. Te działania same w sobie są bezsensowne, ale wiara wykonujących je w ich skuteczność przynosi ulgę ich umysłom. Ponieważ uważa się, że pierwsze spojrzenie Złego Oka ma najgorsze skutki, ludzie podejmują kroki, aby temu zapobiec. Piękne świątynie i ich wysokie wieże (gopura) są chronione przed skutkami Złego Oka poprzez umieszczanie na wieżach lub przy wejściu potwornych twarzy, takich jak szeroko otwarte paszcze lwów lub nieprzyzwoite figury mężczyzn i kobiet. Oczy odwiedzających najpierw padają na te obiekty, przez co możliwe złe skutki ich spojrzeń zostają odwrócone. Na domach i budynkach w budowie, aby odpędzić Złe Oko, zawiesza się biały dzban nad budynkiem, a także umieszcza się brzydkie, potworne ludzkie formy. Wierzy się, że te środki przeciwdziałają złemu wpływowi. Obiekty o uderzającym wyglądzie używane są w polach i ogrodach, gdzie plony są obfite; gliniane garnki pomalowane na czarno lub biało, z białymi lub czarnymi kropkami, są zawieszane na wysokich palach.

Arathi, czerwony kolorowy roztwór z kilkoma kawałkami węgla drzewnego unoszącymi się na powierzchni, na którym pali się kamfora, jest kilkakrotnie przesuwany od głowy do stóp podejrzewanej ofiary Złego Oka, a następnie wyrzucany na ulicę. To samo robi się z kolorowymi kawałkami gotowanego ryżu, które są następnie wyrzucane na skrzyżowaniach dróg. Również garść suchych papryczek chili i soli jest wrzucana do ognia. Jeśli Złe Oko działało, wierzy się, że papryczki nie wydzielają ostrego zapachu. Nawet podczas ślubów w rodzinach hinduskich, pięknie ubrana panna młoda i pan młody są chronieni przez Arathi – kokosy są kilkakrotnie przesuwane nad ich głowami, a następnie rozbijane na kawałki, a monety są machane i rzucane.

Dzieci są bardzo podatne na wpływ Złego Oka i aby uniknąć jego złowrogich skutków, dzieci w hinduskich domach często mają zamazane czernią policzki i brody. Kiedy ktoś zauważa, że dziecko jest bardzo przystojne, natychmiast, aby odwrócić uwagę od zła, stara kobieta powie: „Zobacz, jakie dziwne masz stopy!” Gdy rodzice podejrzewają, że Złe Oko spoczęło na dziecku, proszą o pomoc osobę biegłą w sztuce mantr (Wedyjskich zaklęć). Wymawia ona pewne słowa nad popiołami, które następnie rozciera na czole dziecka; wkłada także szczyptę popiołu do ust dziecka. Jeśli skutki są poważne, na szyję dziecka wiązane są Thayats (amulet), małe cylindryczne miedziane, srebrne lub złote pudełeczka, w które wkłada się zioła lub papier z zapisanymi mistycznymi słowami. Muzułmanie wieszają na szyjach dzieci amulety w kształcie półksiężyca, wykonane ze złota lub srebra, rzekomo w celu ochrony przed Złym Okiem.

Ludzie starają się chronić przed Złym Okiem na różne sposoby. Uznają jednak, że w najlepszym razie mogą to być tylko środki zapobiegawcze lub łagodzące – nie całkowicie lecznicze; istnieje bowiem niewidzialna siła, która prowadzi człowieka do pomyślności lub zniszczenia. Strach przed Złym Okiem jest tak wielki, że niełatwo jest się go pozbyć i wyleczyć z choroby lub innego zaburzenia, które miało być przez nie spowodowane.

Mimo to, wiara w Złe Oko jest niewątpliwie przesądem, choć powszechnym, i powinno być możliwe, by przez siłę woli go pokonać. „Trzeba jednak podejść do tego tematu z otwartym, obiektywnym umysłem i nie odrzucać wszystkiego, czego człowiek o wyższej wiedzy nie potrafi wyjaśnić. Nasze zmysły i doświadczenie mówią nam, że istnieje wiele faktów i zjawisk, które mocno przemawiały do gardzonego osądu naszych przodków, zarówno prymitywnych, jak i kulturalnych, a które nigdy nie zostały ani obalone, ani wyjaśnione, i niektóre z tych faktów były utrzymywane jako trwałe artykuły wiary we wszystkich epokach.”

R.B. Pinglay

źródło: THE POWER OF THE EYE by  R.B. Pinglay; THE ARYAN PATH VOL. IX AUGUST 1938.