Angielskie medium A. Peters w Kolonii.
Relacja i komentarz red. dr F. Metier.
W naszym przeglądzie literatury (ostatnio w numerze lipcowym na stronie 45b, na podstawie relacji w belgijskim czasopiśmie spirytystycznym „Le Messager”) wielokrotnie wspominaliśmy „psychometrycznego jasnowidza i widzącego duchy” Alfreda J. Petersa z Londynu. To właśnie dzięki niemu księżna Marie Karadji, znana naszym czytelnikom, zyskała pełne przekonanie o prawdziwości spirytualizmu.
Peters dostarczył jej „niezawodnych dowodów” na życie pozagrobowe jej męża, o czym pisała w swojej broszurze „Zjawiska spirytystyczne i spirytystyczne objawienia”. Pierwszą wiadomość na ten temat, również opublikowaną w raporcie generalnym z Międzynarodowego Kongresu Spirytystów zorganizowanego z okazji Wystawy Światowej w Paryżu w 1900 roku, księżna zamieściła w liście otwartym z 4 czerwca, datowanym w jej zamku Bovigny w Belgii. W liście tym poinformowała czytelników belgijskiego czasopisma, że ponownie zaprosiła pana Petersa, którego określiła jako „nie tylko wspaniałe medium, ale także człowieka o dobrym charakterze, inteligentnego i szlachetnego, którego kocha jak brata”, na kilka tygodni do siebie. Redaktor „Messager”, Jacques Foeeroulle, planował od 3 lipca organizować większe sesje spirytystyczne w Liège, zachęcając zainteresowanych do kontaktu na adres: Liège, rue Gaucet 21.
Z tej okazji skorzystała również, na szczęście, założona przez naszego zasłużonego współpracownika pana Feilgenhauera (znanego przede wszystkim jako zręczny tłumacz literatury spirytystycznej z zagranicy) w Kolonii „Komisja do Rozpowszechniania Spirytualizmu”, zdobywając sobie tym samym uznanie za sprowadzenie jednego z najsłynniejszych współczesnych mediów po raz pierwszy do Niemiec. W swojej wstępnej informacji na ten temat, zamieszczonej w numerze 29 „Czasopisma Spirytystycznego”,
Komisja podkreśliła – najwyraźniej nawiązując do nieprzyjemnych doświadczeń z panem Jentschem, menedżerem pani Reihe – że pan Peters, który zdaje się być w najlepszych latach, nie robił żadnych trudności. Nie zażądał zaliczki na koszty podróży ani żadnego zabezpieczenia finansowego, nie pytał wcześniej o warunki w Kolonii ani o liczbę sesji i uczestników, ani też nie przesyłał wcześniej protokołów ze swoich sesji. „Przybył po prostu i skromnie, bez tłumacza, bez impresaria do Kolonii, gdzie nie znał żadnego sympatyka, ani też nigdy nie korespondował z żadnym takim, ślepo podążając za radą swojej znamienitej przyjaciółki. Na dworcu został odebrany przez czterech panów, przy czym od razu dał mały dowód swojej wybitnej medialności, rozpoznając w tłumie ludzi…”
źródło: Das englische Medium A. Peters in Köln, Berichtet und glossirt vom Red. Dr. F. Metier; Psychische Studien. Monatliche Zeitschrift, September 1903.
Alfred Vout Peters urodził się w Anglii w 1867 roku. Zaczął widywać duchy dzieci, gdy był bardzo młody i mówił swojej matce, że to anioły Boże przyszły, aby się z nim bawić. Miał także prorocze sny i wizje.
Miał prawie 30 lat, zanim wziął udział w seansie spirytystycznym w domu swojej szwagierki w 1895 roku. W ciągu następnych trzech lat rozwijał swoje umiejętności mediumiczne i pracował z przewodnikiem duchowym o imieniu „Moonstone” (Kamień Księżycowy). W latach 1898-1899 Peters, będący w Londynie, był kontrolowany przez medium w Paryżu podczas kilku seansów. Podczas innego wydarzenia z Cecilem Huskiem, przyjaciel Petersa, który jeszcze żył, zmaterializował się na seansie Husk’a.
W 1902 roku dr Oscar Hansen z Kopenhagi opisał dokładność Petersa podczas seansu. Medium opisało cztery duchy, które pojawiły się dla Hansena i przedstawiły szczegóły dotyczące ich różnych dolegliwości fizycznych. Hansen napisał: „Najważniejsze jest to, że wszystkie opisy były tak dokładne, że nie mogłem ich nie rozpoznać, a pan Peters był absolutnie nieświadomy wszystkiego, co opisał.”
Umiejętności mediumiczne Petersa zostały opisane w książce Sir Olivera Lodge’a „Raymond, or Life & Death” (1916). Sir Oliver był brytyjskim fizykiem i pisarzem, który opisał promieniowanie elektromagnetyczne i posiadał kluczowe patenty na radio. Lodge również badał badania psychiczne i spirytualizm (głównie telepatię) pod koniec lat 80. XIX wieku i był przewodniczącym Towarzystwa Badań Psychicznych od 1901 do 1903 roku. Lodge był przyjacielem Arthura Conan Doyle’a, a obaj stracili synów w I wojnie światowej. Książka Lodge’a opisuje seanse z udziałem zarówno Petersa, jak i Gladys Osborne Leonard.
Oprócz wiadomości do Sir i Lady Lodge, w książce znajdują się również osobiste wypowiedzi od Moonstone’a. Podczas jednej sesji Moonstone opowiedział o swoim życiu i swoim celu jako duch. Powiedział: „Żyłem egoistycznym życiem, dobrym życiem, ale egoistycznym, chociaż wtedy tego nie wiedziałem. Izolowałem się i nie mieszałem się z ludźmi, nawet z życiem rodzinnym. Kiedy przeszedłem na drugą stronę, zrozumiałem, że była to negatywna dobroć, więc chciałem wtedy pomóc ludzkości, ponieważ jej nie pomogłem. Nie podjąłem się cierpień nawet jako człowiek rodzinny. Byłem bezużyteczny.”
Peters dołączył do Towarzystwa Teozoficznego w 1923 roku. Wziął udział w eksperymencie badawczym „Skrzynka Joanny Sothcott” w 1927 roku. Peters był jednym z kilku psychometrystów, którzy próbowali zidentyfikować zawartość skrzynki, zanim została otwarta przez Narodowe Laboratorium Badań Psychicznych. Jego identyfikacja była dość dokładna i została opublikowana w Journal of the American Society for Psychical Research, tom XXI w 1927 roku.
Peters zmarł w maju 1934 roku w Longton, Staffordshire, w wieku 67 lat. Jego umiejętności mediumiczne zabrały go do 17 krajów do tego czasu. Był znany ze swoich umiejętności mediumicznych w transie, jasnowidzenia i psychometrii.
Dodatkowa lektura:
Hansen, Oscar (1902) Some Seances with London Mediums, In Light, Volume 22, November 22.
Lodge, Sir Oliver (1916) Raymond, or Life and Death. George H. Doran Publisher, London.
Alfred Vout Peters, Psypioneer, Vol 4, Number 2, Feb 2008 through Vol 4, Number 4, April 2008 (continuing series of articles) Paul J Gaunt, editor.
źródło: ta część materiału pochodzi ze strony: ALFRED VOUT PETERS: British Medium – Spiritual Path Church (spiritualpathspiritualistchurch.org)
Eksperyment „Skrzynka Joanny Sothcott”
Eksperyment „Skrzynka Joanny Sothcott” był badaniem przeprowadzonym przez Narodowe Laboratorium Badań Psychicznych w 1927 roku. Celem eksperymentu było zbadanie zdolności psychometrycznych uczestników. Psychometria to zdolność do odczytywania informacji o przeszłości obiektu poprzez dotyk i intuicję.
W ramach tego eksperymentu, Alfred Vout Peters był jednym z kilku psychometrystów, którzy próbowali zidentyfikować zawartość zamkniętej skrzynki przed jej otwarciem. Skrzynka należała do Joanny Sothcott, prorokini religijnej, która zmarła w 1814 roku. Zawartość skrzynki była nieznana, co stanowiło idealny przypadek do przetestowania zdolności psychometrycznych.
Wyniki eksperymentu
Wyniki eksperymentu były zaskakujące. Peters i inni uczestnicy zdołali zidentyfikować niektóre z przedmiotów w skrzynce z dość dużą dokładnością. Wyniki tego badania zostały opublikowane w Journal of the American Society for Psychical Research, tom XXI w 1927 roku, co przyczyniło się do dalszego zainteresowania zdolnościami mediumicznymi i psychometrycznymi Petersa oraz innych badanych.
Eksperyment ten jest często przywoływany jako dowód na to, że zdolności psychometryczne mogą być realne i wymagały dalszych badań, co wzmocniło pozycję Towarzystwa Teozoficznego jako organizacji badającej duchowe i paranormalne zjawiska.