Drogie siostry i drodzy bracia,
Chciałbym dziś z wami porozmawiać o Ewangelii, tej boskiej księdze, która zawiera najczystszą moralność. Gdyby była dobrze zrozumiana, a przede wszystkim praktykowana, mogłaby przynieść szczęście całej ludzkości.
Jednak należy umieć rozumieć ducha, a nie trzymać się litery tekstu.
Bo powiedziano: „Litera zabija, lecz duch ożywia.”
Studiując tę świętą księgę, trzeba dostrzec, że Chrystus często przemawiał w sposób zawoalowany.
Nie mógł mówić wprost do ludzi tak niewyedukowanych jak ówcześni Hebrajczycy, którzy nie tylko nie zrozumieliby jego słów, ale wręcz odrzuciliby największe prawdy.
Dlatego Chrystus, głosząc swoje nauki, zostawił przyszłym pokoleniom — tym, które osiągną wyższy poziom rozwoju — zadanie ich zrozumienia i wyjaśnienia.
Sam zapowiedział:
„Poślę wam później Ducha Prawdy, który przywróci sens moich słów.”
Błędy w rozumieniu życia przyszłego
Jak wiele błędów i fałszywych interpretacji popełniono w próbach wyjaśnienia życia przyszłego, ograniczając się jedynie do analizy życia obecnego i świata materialnego, w którym żyjemy!
Nie możemy jednak wierzyć, że nasz los zostaje definitywnie ustalony po jednej jedynej egzystencji, która jest zbyt krótka i niewystarczająca dla naszego rozwoju moralnego.
Wręcz przeciwnie, powinniśmy wierzyć, że obecne życie jest tylko jedną z prób, którą przechodzimy jako część wielu różnych wcieleń — zarówno na Ziemi, jak i na innych, bardziej rozwiniętych światach.
Celem tych wcieleń jest nasza moralna poprawa, abyśmy stopniowo mogli stać się czystymi duchami.
Boska sprawiedliwość
Boska sprawiedliwość nie może być wyjaśniona inaczej.
Skoro Bóg jest sprawiedliwy, jak mógłby faworyzować jednych, a przytłaczać innych?
Dlaczego jedni rodzą się wśród dzikich ludów, nie mając możliwości nauki, podczas gdy inni przychodzą na świat w cywilizowanych krajach, w rodzinach, które mogą poświęcić wiele dla ich edukacji?
Bóg jest sprawiedliwy.
Wcielenia następują jedno po drugim, ale każde jest inne, ponieważ są one dostosowane do naszych potrzeb duchowych. Mają one na celu rozwinięcie brakujących nam cech i naprawienie naszych niedoskonałości.
Chrystus powiedział:
„W domu mego Ojca jest wiele mieszkań.”
(Ewangelia według św. Jana, rozdział XIV, werset 2)
Co oznaczają słowa Chrystusa?
Co znaczą te słowa, jeśli nie to, że wszechświat pełen jest innych światów poza naszą Ziemią?
Dziś nauka może to już udowodnić, czego nie była w stanie zrobić wcześniej.
Astronomia dowodzi, że gwiazdy są słońcami — większymi lub mniejszymi od naszego Słońca — które muszą oświetlać planety krążące wokół nich, tak jak nasze Słońce oświetla Merkurego, Wenus, Ziemię, Marsa, Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna, nie wspominając o asteroidach, które również krążą wokół naszego Słońca.
Nie będę zagłębiał się w dalsze szczegóły astronomiczne, ponieważ nie jest to lekcja astronomii. Chcę jednak zwrócić waszą uwagę, że istnienie wielu światów jest już wystarczająco udowodnione.
Pluralizm egzystencji
Jeśli chodzi o pluralizm egzystencji, możecie powiedzieć: „Tego nie wiemy.”
Podsumowanie tłumaczenia
Ten tekst jest kazaniem spirytystycznym, które podkreśla:
- Konieczność zrozumienia Ewangelii w duchu, a nie w dosłownym brzmieniu.
- Potrzebę moralnego rozwoju poprzez wielokrotne wcielenia.
- Boską sprawiedliwość, która nie ogranicza się do jednego życia.
- Istnienie wielu światów w kosmosie, co dziś znajduje potwierdzenie w nauce.
W tekście pojawiają się również przestrogi przed błędnymi interpretacjami oraz zachęta do dalszego poszukiwania prawdy duchowej.
Oto otwieram ponownie Ewangelię
Otwieram ponownie Ewangelię i znajduję tam słowa, które były skierowane do Jezusa:
— Dlaczego więc faryzeusze i uczeni w Piśmie mówią, że najpierw musi przyjść Eliasz?
Jezus im odpowiedział:
„To prawda, że Eliasz musi najpierw przyjść i przywrócić wszystko do porządku. I wiele wycierpi oraz zostanie odrzucony z tą samą pogardą, z jaką napisano, że Syn Człowieczy również będzie odrzucony. Ale powiadam wam: Eliasz już przyszedł, zgodnie z tym, co o nim napisano, a oni uczynili mu wszystko, co chcieli.”
(Ewangelia według św. Marka, rozdział IX, wersety 10-12)
Jeśli sięgnę do Ewangelii według św. Mateusza, znajduję tam słowa Jezusa:
„Jeśli chcecie to zrozumieć, to on sam jest tym Eliaszem, który miał przyjść. Kto ma uszy, niechaj słucha.”
(Ewangelia według św. Mateusza, rozdział XI, werset 14)
Jeśli zaś otworzę Ewangelię według św. Jana, widzę odpowiedź, którą Jezus dał Nikodemowi, senatorowi:
„Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: nikt nie może ujrzeć Królestwa Bożego, jeśli się nie narodzi na nowo.”
(Ewangelia według św. Jana, rozdział III, werset 3)
Pluralizm egzystencji potwierdzony przez Chrystusa
Oto więc pluralizm egzystencji (czyli reinkarnacja) został jasno potwierdzony słowami samego Chrystusa.
To właśnie przez reinkarnację ludzkość będzie dążyć do doskonałości i stopniowo się oczyszczać, aż w dalekiej przyszłości wszyscy staniemy się czystymi duchami, zdolnymi do zbliżenia się do Boga.
Wszyscy grzeszni duchy ostatecznie okażą skruchę, ponieważ cierpienia, które złe duchy będą znosić w stanie bezcielesnym (po śmierci), oraz trudne próby, które będą ich czekać w kolejnych wcieleniach, doprowadzą nawet najbardziej zatwardziałych grzeszników do nawrócenia.
Cierpienie będzie trwać tak długo, jak długo będzie trwać zło.
A jeśli zło miałoby być wieczne, cierpienie również byłoby wieczne.
Prawo reinkarnacji
To prawo reinkarnacji jest prawem wspaniałym, ponieważ nieuchronnie prowadzi grzesznika do poprawy, każąc mu odpokutować w kolejnych wcieleniach za zło, które wyrządził innym.
W ten sposób:
- Ten, kto był pyszny, zostanie upokorzony.
- Ten, kto uciskał innych, sam będzie uciskany.
- Ten, kto miał wszystko w obfitości i myślał tylko o sobie, urodzi się w biedzie i będzie odczuwał głód.
- Ten, kto śmiał się z cierpień innych, sam doświadczy cierpienia i chorób.
Obietnica Ducha Prawdy
Chrystus zapowiedział nam, że pośle Ducha Prawdy, aby naprawić to, co zostało błędnie zinterpretowane.
Dlatego dziś, na całym świecie, duchy komunikują się z ludźmi, aby przekazać nauki bardziej rozwinięte niż te z przeszłości. Nauki te są dostosowane do poziomu inteligencji naszej epoki, aby przygotować czas, w którym na Ziemi będzie istnieć tylko jedna religia — religia spirytystów chrześcijańskich.
Podpis
H.G.,
Prenumerator „La Lumière”
Podsumowanie tłumaczenia
Tekst ten jest kazaniem o pluralizmie egzystencji (reinkarnacji) i jej zgodności z naukami Chrystusa. Autor cytuje fragmenty Ewangelii, aby uzasadnić, że Jezus sam mówił o konieczności ponownego narodzenia się, co spirytystyczna doktryna interpretuje jako potwierdzenie idei reinkarnacji.
W tekście podkreślono:
- Prawo reinkarnacji jako formę sprawiedliwości boskiej.
- Oczyszczającą moc cierpienia, które prowadzi grzeszników do nawrócenia.
- Zapowiedź Ducha Prawdy, który ma naprawić błędne interpretacje wcześniejszych nauk.
- Wizję przyszłości, w której ludzkość wyznaje jedną uniwersalną religię spirytystyczną, opartą na chrześcijańskich zasadach miłości, sprawiedliwości i moralnego doskonalenia się.
źródło: PETIT SERMON SPIRITE; LA LUMIÈRE 27 Septembre 1893.