Legenda o Krysznie

Legenda o Krysznie pozwala nam dotrzeć do samego źródła idei Dziewicy Matki, Boga człowieka i Trójcy Świętej. W Indiach idea ta zjawia się od samego początku w całym swym przezroczym symbolizmie ze swym głębokim sensem metafizycznym.

Księga V, roz. II. Wisznu – Purana, opowiedziawszy poczęcie Kryszny przez Dewaki, dodaje: „Nikt nie był w stanie spoglądać na Dewaki z powodu światła, jakiem była otoczoną, a ci, co na  jej majestat patrzyli, uczuwali, iż rozum ich się miesza. Bogowie niewidzialni dla śmiertelników ustawicznie chwałę jej głosili, od kiedy w łono jej wstąpił. Śpiew ali oni: „Tyś Praksiti niezmierzona i subtelna, która niegdyś nosiła w łonie swem Brahmę; byłaś potem boginią Słowa, energją Twórcy wszechrzeczy i matką Wed. O Istoto odwieczna, w materji swej Istotę wszechrzeczy zawierająca, identyczna z tworzeniem samem, byłaś ofiarą, z której powstało wszystko, co istnieje, drzewem, co ogień święty ukrywa w swem łonie Jak Aditi jesteś matką Bogów, jak Diti jesteś matką demonów , ich wrogów. Jesteś światłem, co dzień rodzi, jesteś Pokorą, prawdziwej mądrości Matką, polityką  królów, Macierzą porządku i ładu. Jesteś pożądaniem, co miłość  budzi, jesteś nasyceniem, z którego się przesyt wyradza; tyś cierpliwością, o Matko męstw a, gwiazdy wszystkie i firmament niebieski to twe dzieci, z ciebie albowiem wypływ a wszystko, cokolwiek istnieje… Zeszłaś na tę ziemię dla ocalenia świata. Zmiłuj się nad nami, o pani, i łaską swą wesprzyj wszechświat, dumna, iż nosisz w swem łonie Tego, co istnienie świata utrzymuje.

Ustęp ten dowodzi, iż bramini utożsamiali matkę Kryszny z substancją powszechną i z kobiecą zasadą natury. Uczynili z niej drugą osobę Boskiej Trójcy. Ojciec – Nara (Zasada męska wiekuista); Matka – Nazi ( Wiekuista zasada niewieścia); Syn – Wiwadi (Słowo twórcze): Intelekt czysty, Zasada plastyczna, Zasada twórcza, tworząca razem to, co Spinoza zwie „Natura naturans“ .

Świat stworzony „ natura natural!” jest dziełem twórczego Słowa, które przejawia się z kolei pod trzema postaciami:

  • Brahma – duch – odpowiada światu boskiemu,
  • Wisznu – dusza – ludzkiemu,
  • Siwa – ciało – przyrodzie zmysłowej,

a Wiekuista Zasada żeńska przejawia się zarówno w naturze ziemskiej, jak ludzkiej i boskiej. Izys jest potrójna. Gybela również. Ideę tę, która wyszła ze świątyń Indji, przyjęły wszystkie świątynie starożytności, wszystkie wielkie religje i wiele znaczniejszych systemów filozoficznych. W czasach apostołów i pierwszych chrześcijan, wtajemniczeni chrześcijanie czcili żeńską Zasadę widzialnej i nie widzialnej przyrody, pod nazwą Ducha Świętego, wyobrażonego przez gołąbkę, godło Zasady żeńskiej w świątyniach Azji i Europy.

Kościół ukrył i zatracił klucz do tych tajemnic, lecz znaczenie ich w jego symbolach spoczywa.

źródło: EDWARD SCHURE “WIELCY Wtajemniczeni” ZARYS TAJEMNICZYCH DZIEJÓW RELIGJI, Warszawa 1911