Księga natury

Jest księga tajemna, święta i wspaniała,
Nigdy niezmieniona, księga wiecznie trwała.
Jakiekolwiek będziesz przechodził katusze,
Ta księga ożywi, ogrzeje twą duszę
Wyraźna i prosta, jako dziecka mowa,
A co raz wyrzeknie, to święcie dochowa.
Obłudy i kłamstwa cień tu nie powstaje,
Co postanowiła dla ciebie – to daje.
A jeżeli stawić zechcesz zapytanie,
Możesz mieć odpowiedź w każdej chwili na nie.
Księgę tę przed oczy trzeba ci postawić,
By się nią zachwycać, by ją błogosławić.

Kiedy przyjdzie na cię zmartwień nagła burza.
Lub gdy sam się znajdziesz u góry podnóża,
Z pomocą tej księgi, swe skrzydła rozwiniesz,
Czyń, co ona radzi, a nigdy nie zginiesz.
Bo prawdziwe życie na tem się zasadza,
By tylko to czynić, co z księgą się zgadza.
Ale gdy, nieszczęsny, nie umiesz się modlić,
Nie wierzysz, nie kochasz, gdy siebie chcesz spodlić
I gdy złych uczynków dopełniłeś miary,
Wyczytasz na siebie straszny wyrok kary.
Niechaj zadrżą gwiazdy, opoki i góry,
Bo Bóg jest autorem tej księgi natury.

Rajmund Jankowski

źródło: “TEOZOFJA” Organ Polskiego Towarzystwa Teozoficznego na Śląsku Ciesz, w Czechosłowacji. Pismo nieperiodyczne poświęcone pielęgnowaniu wyższej kultury duchowej i brataniu ludzkości. Wychodzi w Nydku nakładem P. T. Teozoficznego. Redaktor odpowiedzialny: A. Kajfosz w Nydku, Śląsk Ciesz. Czeski. 1923.