Po wyjściu z okresu młodzieńczej beztroski i ukończeniu swego heroicznego szkolenia, Herkules, zastanawiając się, jak najlepiej wykorzystać swoje potężne zdolności i liczne talenty, wycofał się w samotność, aby oddać się refleksji. Wówczas nagle ukazały mu się dwie niezwykle piękne kobiety, każda z nich nakłaniała go, aby podążył za nią.

Pierwsza, personifikująca Cnotę, ukazała mu życie pełne zmagań, wymagające nieustannego wysiłku, lecz prowadzące do zwycięstwa poprzez odwagę i siłę woli. Druga, uosabiająca Rozpustę – by nie powiedzieć Występek – zachęcała młodzieńca, by czerpał spokojnie z życia, korzystając z przyjemności, jakie ono oferuje tym, którzy potrafią ograniczyć swoje ambicje.

Szósta karta Tarota czerpie wyraźną inspirację z tej sceny mitologicznej, przedstawiając młodzieńca stojącego na rozstaju dróg, opuszczającego wzrok w zakłopotaniu, poddanego próbie, która czeka każdą świadomą istotę w momencie, gdy, wszedłszy w pełnię swoich możliwości działania, zamierza wprowadzić je w życie.

W tym momencie kluczowy staje się wybór między dążeniem do osobistych przyjemności a surowym wypełnianiem obowiązku, między egoistycznymi ambicjami a poświęceniem jednostki w służbie wyższej sprawie.

Podczas gdy Herkules potrafił podjąć decyzję bez wahania, Kochanek z Tarota zdaje się uosabiać niepewność. Czy podąży w prawo, do dumnej królowej ubranej w błękit (ideał) i czerwień (energię), która zachęca go do męskich postanowień? Czy też pozwoli się zwieść kobiecie po lewej stronie, bachantce uwitej w girlandy winorośli, kapłance rozkoszy i zmysłowości, ledwie spowitej w żółtą (materialność) i zieloną (witalność) woalkę?

Aby podkreślić, jak silne są rozbieżne pokusy, jego strój zmienia kolor – jedna połowa jego ciała jest czerwona, druga zielona.

Symbolika koloru i energii

Te dwa kolory symbolizują Ogień (🔺) i Wodę (🔻), aktywność męską i wrażliwość kobiecą. Ich naprzemienność pojawia się również w promieniach aureoli, w której widnieje Amor o czerwonych i błękitnych skrzydłach, gotowy wypuścić strzałę w kierunku Kochanka.

Postać ta w rzeczywistości reprezentuje świadomą osobowość w relacji ze światem fizycznym, z którego czerpie wrażenia (🔻 zielony) i na który oddziałuje (🔺 czerwony). To właśnie ta osobowość dokonuje wewnętrznych rozważań, mających na celu podjęcie aktu woli.

Dopóki trwa proces decyzyjny, pewna siła pozostaje w zawieszeniu – to energia woli, przedstawiona jako Miłość. Nasze pragnienia i uporczywe dążenia podtrzymują i zwiększają jej napięcie, aż w końcu decyzja zostaje podjęta.

Wówczas strzała zostaje wypuszczona, następuje wyładowanie energii, a czyn – dobry lub zły, hojny lub egoistyczny – dokonuje się.

Relacja do procesu myślenia

Arkan VI nie odnosi się jeszcze do samego aktu, lecz do jego przygotowania.

Warto przypomnieć, że trzy pierwsze Arkana odnoszą się do Myśli, rozpatrywanej w następujących aspektach:

1. W jej źródle aktywnym (Mag – zasada myśląca).
2. W jej istocie działającej (Papieżyca – akt myślenia, Słowo).
3. W jej subiektywnym wyniku (Cesarzowa – idea, koncepcja).

Trzy kolejne Arkana odpowiadają trzem pierwszym, lecz tym razem w sferze Woli. Arkan IV (Cesarz) symbolizuje wewnętrzną przyczynę sprawczą, Arkan V (Papież) – aktywne i świadome promieniowanie woli, czyli akt chcenia, natomiast Arkan VI (Kochankowie) – wolitywność wyrażoną jako pragnienie lub mniej lub bardziej głęboka aspiracja.

Jednak te z naszych pragnień i aspiracji, które nas nawiedzają i dominują nad nami bez pełnej świadomości ich istnienia, tworzą sferę naszej uczuciowości, naszą atmosferę psychiczną, jeśli ktoś woli takie określenie. Jest to domena Kupidyna – boga często przedstawianego z przepaską na oczach.

Inicjowany, po tym jak nauczył się myśleć, musi nauczyć się również kochać. Jeśli Kochanek krzyżuje ręce na piersi – w geście znanym różokrzyżowcom jako „znak Dobrego Pasterza” – oznacza to, że uważa się za zdolnego do wyniesienia miłości aż do całkowitego zapomnienia o sobie.

To zapomnienie o sobie prowadzi do realizacji Piękna moralnego (Tiphereth, szósta sefira na Drzewie Życia), którego kabałistycznym symbolem jest Pieczęć Salomona – dwa splecione trójkąty. Należy w tym widzieć obraz małżeństwa ludzkiej duszy (🔻 Woda) z boskim duchem (🔺 Ogień), połączenia elementu aktywnego z pasywnym, z którego wynika magiczna moc w najwyższym znaczeniu.

Energia i równowaga duchowa

Osoba ograniczona jedynie do własnych sił szybko wyczerpuje swoje zasoby. Musi więc zwrócić się ku energii zewnętrznej, którą pożycza – ale każde zapożyczenie oznacza dług, który można spłacić jedynie poprzez wykorzystanie przejętej energii w służbie sprawy wyższej niż własny interes.

Każde egoistyczne zawłaszczanie energii prowadzi do zakłócającej kongestii, która nieuchronnie wywołuje reakcję równoważącą – katastrofę, symbolizowaną przez Arkan XVI – Wieżę.

Aby cieszyć się korzyściami życia wyższego i szerszego niż życie jednostkowe, należy umieć oddać się w służbę wyższej sprawy. Ten, kto wszystko sprowadza do siebie i odmawia poświęcenia, odcina się od nurtu życia zbiorowego.

Jednak tylko poprzez zjednoczenie się z tym większym życiem jednostka może wzrastać i spełnić swoje przeznaczenie.

Inicjacja i jej trzy aspekty

Inicjacja nie poprzestaje na oświeceniu intelektu i wzmacnianiu woli – dąży także do rozwinięcia szlachetnych uczuć, ponieważ miłość jest źródłem wszelkich wzniosłych czynów.

W ten sposób Kochankowie z Tarota odpowiadają Towarzyszowi, który jest godny udziału w Wielkim Dziele, nie tyle ze względu na swój talent czy energię, ile raczej z powodu swoich subtelnych przymiotów serca.

Znaczenie astrologiczne

Z astrologicznego punktu widzenia w Arkanie VI szczególnie należy zwrócić uwagę na łuk i strzałę – broń, która pierwotnie charakteryzowała znak Strzelca.

Grecki Centaur Chiron, nauczyciel młodego Herkulesa, jest zresztą bezpośrednim symbolem tej samej siły, którą reprezentują Kochankowie.

1. Tiphereth – Piękno. Świadomość duszy. Uczucia. Sfera duchowa, będąca źródłem sympatii i antypatii. Więź moralna lub psychiczna łącząca ducha z ciałem.

2. Selekcja dusz. Wybór. Wolność. Wolna wola. Pragnienie. Pokusa. Próba. Wątpliwość. Niepewność.

3. Osoba uczuciowa, pełna emocji, kierująca się sercem raczej niż rozumem, kalkulacją czy interesem. Poszukiwanie moralnej orientacji. Niezdecydowanie. Wahanie. Pożądany rezultat, lecz jeszcze nieosiągnięty. Sprawa pozostająca w zawieszeniu. Brak pewności.

Oswald Wirth

źródło: L’Amoureux; La Lumière Maçonnique Février 1912.