Ktokolwiek zechce badać przyszłość z Kabały Chaldejskiej, a następnie otrzymać za jej pośrednictwem, na dane jakiegokolwiek rodzaju zapytanie, stosowną odpowiedź, winien zachować następujące przepisy:

1) Pytanie powinno się zawierać w niewielu wyrazach i w żadnym wypadku nie może ich mieć więcej nad dziewięć. Zaczynać się zaś ma od imienia i nazwiska pytającej osoby, np : Stanisław Mirski czy pomyślnie ukończę mój proces familijny?

2) Ułożywszy w ten sposób zapyta nie, potrzeba liczbę wszystkich jego wyrazów których tu jest 8. położyć w podstawie, czyli na początku linii trójkąta czarnoksięzkiego, formującego się następującym sposobem: Po przerachowaniu liter pierwszego wyrazu zapytania Stanisław , których jest 9. napisać takowe obok 8. liczby wyrazów całego zapytania; po tym 6, ilość liter nazwiska Mirski, położyć po cyfrze 9; za tym po 6. napisać 3; po tym 9 ; po 9. 7; znowu 3; dalej 6 i na koniec 9.

Ukończywszy podstawę , czyli pierwszy szereg liczb trójkąta, robi się drugi szereg, dodając‘do siebie pierwsze dwie liczby od lewej ręki; jako to; 8. a 9. daje 17; od jakowej summy odciągnąć 9. i resztę 8. z takowego odciągnienia pozostałą, podpisać u spodu między S i 9.; po tym dodawszy 9. i 6. resztę 6. położyć między 9 i 6 , obok pierwszej reszty 8; dalej należy dodawać do siebie 6. i 3. i tak następnie; z czego wyniknie drugi szereg cyfr. Podobnym sposobem wynaleźć potrzeba trzeci szereg i dalsze, aż do ostatniego, który się składa z jednej cyfry i kończy piramidę trójkąta, Tą cyfrą w niniejszym przykładzie jest 4.

3) W dodawaniu liczb trójkąta, trzeba to mieć na względzie, że jeżeli summa dwóch liczb dodanych do siebie przewyższa 9, w takim razie należy od niej odciągnąć 9, i resztę z takowego odciągania wynikłą, jakieśmy to widzieli w powyższym przykładzie, pisać pod liczbami, które były do siebie dodawane; bo w ogólności, tylko liczba 9. i mniejsze od niej piszą się jako reszty między odpowiednimi cyframi i mogą wchodzić w skład trójkąta, zaś liczba 10 i następne do 18 włącznie ulegają działaniu odciągania. Gdyby zaś summa ( jak się to zdarza niekiedy w pierwszym szeregu ) przewyższała liczbę 18, wówczas odciąga się od niej nie 9 ale 18, i reszta kładnie się na właściwym miejscu.

4) Po ukończeniu trójkąta, jeżeli końcowa liczba jest parzystą, wówczas napisać ją oddzielnie z czterema skrajniemi, porządkowymi, także parzystemi liczbami prawego boku trójkąta; a jeżeli koniec jest liczbą nie parzystą, wtedy  cztery skrajnie nie parzyste tegoż boku cyfry, podobnie z nim razem na jednej linii napisać  potrzeba.  W przykładzie wyżej przywiedzionym parzystemi skrajnemi liczbami będą: 4 . 2 .6 . 6 .

5) W braku pięciu skrajnych liczb w prawym boku trójkąta, parzystych, bądź nie parzystych, należy je dopełniać liczbami wierzchniego szeregu, a gdyby i stąd jeszcze ich brakło, tedy uzupełnić tę liczbę z lewego boku trójkąta. Mimo to jednak zdarzyć się może, że w prawym boku trójkąta będzie szukanych liczb więcej niżeli tego potrzeba wymaga ; pozostają ono wówczas bez użycia. W powyższym przykładzie piątą parzystą skrajną liczbą, z wierzchniego szeregu wziętą, jest 6.

6) Z wynalezionych pięciu skrajnych liczb tró j k ą ta , bierze się pierwsza od lewej ręki, która tu je st 4, i rachuje się od dołu, z prawej ręki, w ostatnim szeregu liczb Pierwszej Tablicy, jako to: wskazując na i 8, mówić 4; dalej, wskazując na 6, mówić 5; po tym wskazując na 20, m ó wić 6; i tak następnie, aż wreszcie 9 padnie na 3; po czym 3, napisać osobno. Wszystkie bowiem te cyfry, na które w y padać będzie 9, notować potrzeba oddzielnie i kłaść w rząd, jedna kolo drugiej.  Za czym należy dalej ciągnąć rachunek od 30, jako od liczby, która w tablicy następuje po 3, mówiąc: je d e n , dalej dwa, po tym trzy i t.d. a tak 9 wypadnie na 20; j a kową liczbę podobnie zanotować osobno. ( 30 ) Tym sposobem dopóty rachować, i dziewiątne liczby oddzielnie jedna kolo drugiej zapisywać, do póki 9 nie padnie na 0 . Cyfry na które w pierwszej tablicy wypadało 9. są: 3. 20.10. 20. 28. 12. 7.  Przystąpić po tym do Drugiej Tablicy, i tak odbywać działanie z drugą skrajnią liczbą trójkąta 2, jak się postępowało z pierwszą 4, w pierwszej tablicy; zkąd wypadną liczby: 2 8 .2 4 .2 8 .2 0 . 13. 7.29. 22.20. 26. 8. 6. 30. 8.  W Tablicy Trzeciej zacząwszy rachunek od skrajnej liczby 6, otrzymamy dziewiątne liczby: 24. 22. 7. 16. 18. 12. 2. W Czwartej, podobnie rachując od 6, wypadnie: 26. 20. 4. 30. 7. 10. 2 0 . W Piątej na koniec tablicy, począwszy równie rachunek od 6, będą dziewiątne liczby : 32. 2. 6. 1. 24. 30.

7) Wszystko więc tym sposobom wykonawszy, i wypisawszy ze wszystkich pięciu tablic znalezione w nich dziewiątne cyfry, kolejno jedna po drugiej, pozostaje jeszcze, podług załączonego niżej alfabetu, pisać pod każdą cyfrą odpowiedną jej literę; a czego dopiero wypadnie stosowna na dane zapytanie odpowiedź;  j a k się to daje widzieć z wyżej przytoczonego przykładu, i tak: 3 . 20. 10. 20. 28. 12. 7. – 28. 24. 28. 20. Błogosławieństwo* 13. 7. 29. 22. 20. 26. 8. 6 . 30. 8. – jej potędze 24. 22. 7. 16. 18. 12 2. – 26. 20. 4. 30. 7. Spełnią – to czego 10. 20. – 32. 2. 6. 1. 24. 30. pożądasz. Kabała tedy na zapytanie Stanisław a Mirskiego odpowiada: Bogowie, w swoje j potędze, spełnią to czego żądasz.  Jak powyższe, tak i wszelkie inne, jakiego bądź rodzaju zapytania , Kabała Chaldejska rozwiązuje trafnie.

źródło: “KABALISTYKA CZYLI ODKRYTA TAJEMNICA WRÓŻENIA LUDÓW STAROŻYTNYCH”, WARSZAWA W DRUKARNI PIOTRA BARYCKIEGO PRZY ULICY SENATORSKIEJ I ŻABIEJ N. 955., rok 1841