Do czegóż właściwie wszystkie te kabbalistyczne metody? Czyż tylko dla ćwiczenia osobowego mózgu? Oczywiście nie! Przecież zdrowy zmysł powinien służyć celom rozumu. Kabała ma dla nas dwojakie pomocnicze znaczenie: 1. ona daje nam możność odkrycia z piśmiennych źródeł w hieroglificznie poświęconym języku nie tylko to, co włożyli w nie autorowie, ale i wszystko to, co można wyprowadzić z postawionych przez nich tez drogą spekulacji, drogą pracy Merkurjalnych elementów ludzkiej Osobowości; 2. ona pozwala nam tworzyć mocą naszej inwencjności pentakle nakreślenia słów, wyrażających formalną stronę naszej Woli impulsów. Proces czytania tych słów stworzy nam mantry, a przytem mantry rzeczywiste, skład których dla nas zrozumiały, gdyż przez nas zrodzony lub ostatecznie, zapożyczony od egregorycznych łańcuchów, z któremi utrzymujemy stosunek. I tak wogóle Kabbała posłuży nam dla wyuczenia się Tradycji jak ze strony odkrywanych przez Ostatniego Teogonb cznych, Androigonicznych i Kosmogonicznych Systemów, tak i ze strony praktycznych realizacjnych środków, przekazywanych przez Nie!go w! rozporządzanie Swoich adeptów. Same słowo קבלה (Qabbalah) gematrycznie daje 100 + 2 + 30 + 5 = 137 ≡ 11 ≡ 2, t.j. interpretuje się arkanami Siły (11) i Nauki (2), co streszcza przeze mnie wypowiedziane.  Etymologicznie tłumaczymy טראדיקה przez słowo Tradycja.

Skład Kabbalistycznego Kodeksu Zachodniej Szkoły. Szkoła Zachodu posiada do swego rozporządzenia następujące pomniki bezwarunkowo kabbalistycznej treści:

1. Książka Sefer Jecyra (ספר יצירה), przypisywana Abrahamowi i zawierająca w sobie pełny kodeks kabbalistycznej metafizyki w jej statycznej części (Wzajemne stosunki Trzech Pierwotnych Przyczynowość W Siedem Wtórych Przyczynowości i Zodjakalnego Świata Realności, spojone unitarną kontemplacją).

2. Księga Bytu (Genesis)  ( בראשׁית Sepher Bereshith), i reszta ksiąg t.zw.  Pięcioksiąg Mojżesza, zawierające w sobie całokształt (kodeks) osnownych tez Teogonji, Androgenji i Kosmogonji i część Historji Łańcuchowego Przekazania Tradycji Białej Rasy.

3. Reszta ksiąg Starego Testamentu, w których, na równi z czysto ekzoterycznym tekstem, spotykają się rozdziały czysto Kabbalistyczne (n.p. 1. i 10. rozdziały księgi Proroka Ezechiela i niektóre rozdziały księgi Proroka Daniela).

4. Księga Zohar (זוהר) piszą także i  ספר הזוהר – Sepher ha Zohar, – przedstawiająca obszerny zbiór oddzielnych komentarzy różnych autorów, prawie we wszystkich wypadkach bezimiennych. Zohar zawiera w sobie komentarze do Bibllji i Sefer Jecyra i oprócz tego, prawie pełny kodeks kabbalistycznej natafizyki w jej dynamicznej części. Tutaj są i dodatki różnych kabballistycznych metod do Świętych Tekstów i oddzielne traktaty do tak zwanej Pneumatyki (nauka o duszach i metodach oddziaływania na astrosomy, o warunkach przemiany planów życia, o teuirgicznych operacjach itp.) Zohar wprzód wydrukowany w Mantui w 1559 roku; o epoce jego pochodzenia zawsze się kłócili,  nas to nie obchodzi.

5. Księgi wszystkim głośnego ze słuchu Talmuda: one nie wszystkie zawierają kabbalistyczne dane; ale budowa ich, wzory podzielenia materjału, metody jego syntezy bez wątpienia kabbalistycznego charakteru, a dlatego należało wspomnieć o nich w tym krótkim zarysie pomników.

6. Tak zwane Klucze Salomona ( Claviculae Salomonis), doszły do nas w łacińskim przekładzie rabina Abognazar; przedstawiają one zbiór talismanów, pantakli, zaklinań i modlitw, posiadających zastosowanie do Ceremonjalnej Magji. Tamże szereg Wskazówek z dziedziny Kabbalistycznej ąstrologji. Jako przedmowa służy tekst Testament Króla Salomona swemu synowi Roboamowi, Klucze, tak rzec, są zbiorem kabbalistycznych recept.

7. Cały Nowy Testament (w szczególności księgi Apostoła Jana) przepełniony tekstami, częściowo lub zupełnie dopuszczającemi kabbalistyczne tłumaczenie. W Apokalipsie prosto spotykamy się z opisami oddzielnych wielkich Arkanów Tarota; Ewangelja Jana zawiera 21 rozdziałów, odpowiadających wielkim arkanom od א do ש włącznie.

Otóż ten Kabbalistyczny kodeks wykładało wielu średniowiekowych klasyków kabbalistów różnych szkół i narodowości, którzy zostawili nam obfity materjał dla medytacji w dziedzinie tego Merkurjusza. Ezoteryzmu, który nazywamy Kabbalistyczną spekulacją.

O nazwach Sefirot i odpowiadających im Świętych imionach.

Wykład o Kabbale byłby niezupełnym, gdybym nawet w tym elementarnym stopniu, nie dotknął pytania o 10 Bożych Imionach. Imiona te, na równi z odpowiadającemi nazwami sefirot, posłużą  nam jako materjał do pierwszych ćwiczeń Notarikonu i Gematrji.

Rozpocznę od tablicy samych Imion.  Dla przykładu rozbiorę w ogólnych rysach pierwsze trzy Imiona z odpowiadającemi nazwami sefirot.

1. Imię  אהי‬ה metodą Notarikon rozkłada się na dwa małżeństwa ( „א” z „ה” i „י” z „ה”  ), a następnie choćby tak: ,,podobnie do tego, jak trzechplanową zrównoważona indywidualność może zapładniać pasywne elementy, tak i zamknięty system charakteryzowany jako aktywny, powinien zapładniać odpowiadający jemu pasywny”; liczbowe znaczenie Imienia (8) zmusza nas dodać: ,,to światowe prawo”.

Nazwa Sefiry כח‬ר‬ rozkłada się na arkan siły (כ), arkan zastosowania Wielkiego Działania (ח) i arkan odrodzenia (ר). Liczbowe znaczenie nazw sefiry (21 ≡ 3) daje razem wskazówkę na sferę metafizyczną (3) i na tajemnicę przejścia w niższe plany (21). Jak widzimy, analiza sefiry dała obraz tego środowiska, w którem jest zastosowane prawo rozwoju procesu, określone odpowiadającem kefirze Imieniem.

2. Imię יה jest prosto formułą normalnego gnostycznego zejścia się dwóch polarności jednej skali. Jego liczba 15 ≡ 6  wskazuje na rolę astralnego wichru w term zejściu się (15) i uprzedza przed  niebezpieczeństwami 6-go arkanu (zejście się może być ewolucjne lub inwolucjne).. Nazwan sefiry חבמה‬ rozkłada się na Prawomierność środowiska (ה), zwracającą Siłę (ב) która po przemianie planu (מ) określi elementy Nowego Życia (ה). Liczba 10. sefiry wskazuje zamkniętość i aktywną samodzielność tego cyklu przekształceń. Znów Imię dało Prawo Procesu, a Sefira —,detale środowiska
jego przechodzenia.

3. Imię יהוה jest formułą normalnej Rodziny, normalne!go dynamicznego cyklu. Jego liczba 8 znów podkreśla prawomierność tego cyklu.

Sefira בּי‬בה daje obraz Poznania (בּ) prowadzącego do zamkniętego skończonego systemu ( ), w którym możliwe Życie (ה), na wypadek odwracalnośći procesów ( נ , lub umiarkowania (נ). Takie środowisko zupełnie odpowiada Przejawieniu dynamicznego Prawa. Liczba 13 przypomina nam początek przekształcenia energji, a 4 – konieczność zastosowania do żywiołowych elementów celem przeprowadzenia cyklu יהוה; Radzę słuchaczom przeprowadzić tę analizę przez wszystkich 10 Sefirot.

Przekonacie się przy tern, że Imiona, odpowiadające żeńskim (lewym); sefirotom wnoszą ograniczające i określające elementy w procesy, oznaczone Imionami, odpowiadającemi męskim sefirotom tychże pod planów.

Oprócz 10 Sefirotycznych święconych Imion i hebrejskiego terminu אין‬ סוף (Ain – Soph lub Ain – Suph) dla niedoścignionego, Stojącego najwyżej nad Sef(rotami, polecam s wam przekabbalizować wszechstronnie Imiona אבא (Ojciec) i אגלה (Agla), znajdujące szerokie zastosowanie w Ceremonjalnej Magji Teurgji.  א – Trzechplanowe zrównoważenie, osnowane na metafizycznej pełni pojmowania ב Bytu i  wypełnianie Uniwersalnej Miłości, jednoczącej wszystko, co kiedykolwiek było rozdzielonym; niepodzielna ekspansywność gotowości na ofiarę; a wszystko razem znów prowadzi do początku א. Oto dlaczego Agla tłumaczy się „Trójjedyny”,  oto dlaczego słowu przypisują mantrazyczną siłę nawet w ustach profana.  Obecnie sami prawdopodobnie zrozumiecie cel łączności Dziesięciu Imion w Tęurgji i Magji. To formuły oddzielnych cyklów Wielkiego Dyabatycznego Procesu Życia Wszechświata. Pełna ich łączność ogarnia wszystko, co wykonano i wszystko, co może być wykonanem. To, tak rzec, pełne odbicie subjektywnego pojmowania przez kolektywnego Człowieka Tajemnic Budowy Świata, scharakteryzowane znakami Poświęcone:go Alfabetu i dźwiękami Poświęconego Języka tego kolektywnego Człowieka. Ze wszelką Teurgiczną Ceremonją i z wielu magicznemi związane rytualne wygłaszanie części ich Imion lub pełnego ich kompleksu, zważając na rodzaj sefirot, uczestniczących w obrazie wschodzenia modlitwy lub zaklinania. Dokładna znajomość Imion i sefirot konieczna nawet dla początkujące!go ucznia. Ona określa dla nie:go możność myślowych kabbalistycznych spraw tej lub innej gałęzi dyabatycznego procesu mimo jakich bądź specjalnych zadań i daje mu możność umacniania swej wo!li formułami, wiążącemi go z nieśmiertelnym Egregorem Wielkiego Łańcucha Orędowników i Stróży Kabbały Białej Rasy.

powrót  ⇐

źródło: 

Tytuł: Tajemna wiedza duchowa cz 1
Wariant tytułu: Tajemna wiedza duchowa : encyklopedyczny wykład nauk tajemnej wiedzy duchowej opracowany na podstawie egipskiej symbolistyki
Autor: Gomulicki, Marian
Książnica Cieszyńska