„W czasie drugiej wojny światowej wiele osób w celu zapomnienia o bezsensownych działaniach polityków i wojskowych oraz znalezienia schronienia w jakimś wymiarze, w jakim można by było jeszcze wierzyć w coś wartościowego, tworzyło grupy, które interesowały się jednocześnie teorią płaskiej Ziemi i endosferyczności, ultrafanią Ubalaiego, wizjami hiperfizycznymi Emmy Tedeschi i Mario Brandiego, hallelismem E. A. Trucco, jak również badaniami Calligarisa. Te spirytualistyczne teorie przygotowały zbiorową świadomość zarówno do zjawisk UFO i przepowiedni fałszywych proroków, jak i rzutowały świadomość indywidualną tak daleko do przodu, aby można było intuicyjnie wyczuwać “to, co ma się wydarzyć”.

W dziewiętnastu książkach Calligarisa znajdują się właśnie te dane, które – oscylując między nauką a informacjami fantastycznonaukowymi – mogły zadowolić wszystkie teorie, jakie się wówczas formowały. Ludzie byli jednak zbyt roztargnieni, aby czytać grube tomy Calligarisa. Wśród tych osób byli i tacy, którzy jednoczyli się celem znalezienia formuł pozwalających na rozwiązywanie występujących problemów i pokonanie wielkiej, wciąż jeszcze wszechwładnie panującej, głupoty ludzkiej.

Wśród tych ludzi był inż. Carlo Curti (1884-1952), teozof i mason, który już przed wielu laty myślał o założeniu Światowego Ruchu Unitarystycznego AUM (Azione Unitaria Mondiale). Idea tego Ruchu została w dniu 16 listopada 1935 roku przedstawiona, lecz bez powodzenia, władzom politycznym Szwajcarii. Wśród osób, które poparły ten Ruch, zmierzający do rozwiązywania problemów ludzkości w sposób naukowy i techniczny, był także profesor Giuseppe Calligaris.

Po zakończeniu wojny inż. Curti wrócił do tego ambitnego projektu, a teozofowie pomogli mu w przedstawieniu go władzom liczących się wówczas krajów, lecz – raz jeszcze -jego propozycja trafiła w próżnie. Abulia, niezrozumienie, niekompetencja i głupota ludzka poskromiły te wszystkie wysiłki. Jedynie Ambasada ZSRR w Brnie dała odpowiedź. Przy rym poproszono, aby cały materiał dotyczący projektu AUM został przedstawiony w jeżyku francuskim, a zwłaszcza ta jego część, która odnosiła się do OMARCATO (organizacja państwowa) i monety LABOR. Polecono mi, abym udał się do Brna i przedstawił attache” kulturalnemu ambasady radzieckiej cały ten skomplikowany projekt dotyczący AUM. Nie przypominam sobie nazwiska tego Rosjanina, ale pamiętam jego wielką cierpliwość w dążeniu do zrozumienia utopijnej – i być może niemożliwej do realizacji – idei inż. Curtiego. Ów Rosjanin obiecał mi, że każe przetłumaczyć ten materiał na język rosyjski i prześle go do Moskwy wraz z gorącym pismem polecającym, ale jednocześnie prosił mnie, abym w zamian za to pomógł mu znaleźć wszystkie książki i dzieła Calligarisa, pokazując mi pisma z zapytaniami dwóch dużych rosyjskich uniwersytetów: Uniwersytetu Łomonosowa w Moskwie i Uniwersytetu w Taszkiencie. W ten sposób książki Calligarisa, wówczas prawie nieznane i nie do odnalezienia we Włoszech, zostały przetłumaczone i stały się przedmiotem studiów w ZSRR, który znajduje się teraz w czołówce krajów zajmujących się badaniem tej rzeczywistości, której działanie przekracza wymiar Czasu i Przestrzeni, a więc rzeczywistości, która kryje jeszcze wiele tajemnic przed nauką.  Dyplomatów z ambasady ZSRR w Brnie wymieniono i nigdy już nic nie dowiedzieliśmy się o reakcji Rosjan na projekt AUM, ale jeszcze przez kilka lat przychodziły listy od badaczy rosyjskich – zwłaszcza z uniwersytetów w Azji Środkowej – którzy prosili mnie o informacje odnośnie badań prowadzonych przez Calligarisa. I to właśnie spowodowało, że bliżej zainteresowałem się tym nowoczesnym “uczniem czarownika”, jak Calligaris sam się określił w jednym ze swoich listów do pewnego francuskiego naukowca.

Pionierskie badania Giuseppe Calligarisa zostaną ocenione i zrozumiane dopiero wówczas, gdy człowiek osiągnie nowy poziom świadomości. Wszystko jest energią i wibracją we Wszechświecie, a przemiana bioenergetyczna, stale odbywająca się w jądrze komórki, rozwija stopniowo naszą świadomość aż do przechwycenia tej czystej inteligencji, która działa na poziomie cząstek podatomowych. To ten właśnie proces określa to, co dziś nazywamy ewolucją. Znamy skutki, lecz nie znamy przyczyn.”

Bernardino del Boca

źródło: fragment książki „Calligaris uczeń czarownika”

Dr Calligaris – zatajone praktyki
Autor: Wolfgang Kirsten
„Il pensiero che quarisce” – myśl, która leczy. Tak brzmiał tytuł rozprawy doktorskiej włoskiego lekarza Giuseppe Calligarisa (1876-1944) z roku 1901. Takiej samej treści była myśl przewodnia jego wszystkich badań i eksperymentów, które pomimo tego, że zostały przeprowadzone zgodnie z wymogami nie zostały uznane przez medycynę. Zresztą ON sam, uczeń i następca Francuza Alberta Leprince’a i Szwajcara Waltera Starka, miał podobne zdanie na ten temat.

Książka ta jest wprowadzeniem do badań i teorii Calligarisa i przedstawia możliwości zastosowania ich w praktyce. Adresowana jest do osób zajmujących się medycyną naturalną, praktykujących alternatywne metody leczenia oraz do wszystkich tych, którzy interesują się historią medycyny.

SPIS TREŚCI:

1.Wstęp
2.Myśl, która leczy
3.Reakcje mentalno-psycho-somatyczne
4.Pojęcie ciągu linii
5.”Myślenie”-co to takiego?
6.Skóra jako granica
7.Skóra-odbicie wszechświata
8.Znaczenie ciągu linii pierwszego stopnia
9.Znaczenie ciągu linii drugiego stopnia
10.znaczenie sieci linii trzeciego stopnia
11.Znaczenie linii czwartego stopnia
12.Szukanie i znajdowanie linii
13.Pomiar linii/meridianów
14.Pobudzanie meridianów
15.Meridiany doktora Calligarisa i tak zwane „plaques”
16.Ciała człowieka
17.Medycyna naturalna w praktyce
18.Jakie warunki powinny być spełnione, aby móc praktykować technikę doktora Calligarisa?
19.Problemy pojawiające się podczas praktykowania techniki doktora Calligarisa
20.Literatura i kształcenie.
21.Posłowie
Wykaz rysunków i szkiców

Materiał wideo z youtube: