Cudowna Aktywność Podświadomości

Opublikowany przez

OPANOWYWANIE MENTALNEJ MAGII

Część Czwarta – „CUDOWNA AKTYWNOŚĆ PODŚWIADOMOŚCI”

W tej części „Opanowywania Mentalnej Magii” świadomie i nieświadomie wykorzystujemy podświadomą sferę umysłu, aby robiła dla nas rzeczy, których nasza świadoma sfera umysłu nie jest w stanie wykonać.

Na przykład, spróbuj powiedzieć swojej świadomej sferze umysłu, aby obudziła cię o określonej godzinie rano. Jeśli będziesz na niej polegać, prawdopodobnie prześpisz tę godzinę. Świadomy umysł po prostu nie robi takich rzeczy – nie ma do tego zdolności. Innymi słowy, nie jest do tego przystosowany.

Natomiast podświadomość posiada wszelkie niezbędne mechanizmy, aby dokonywać rzeczy, które często wydają się wręcz nadprzyrodzone. Wszystko, co da się zrozumieć, nazywane jest „naturalnym”. Natomiast wszystko, czego umysł racjonalny nie jest w stanie pojąć (czyli sposób, w jaki to działa), jest uznawane za nadprzyrodzone.

Miałem wujka, który wstawał o tej samej godzinie każdego ranka, zarówno zimą, jak i latem. Nigdy nie używał budzika. W rzeczywistości w jego domu nie było nawet zegara. A jednak podobno nigdy nie spóźnił się na piątą rano o więcej niż trzy minuty.

Skąd wujek wiedział, która jest godzina? Jak jego podświadomość go budziła? Odpowiedź jest całkiem prosta: jego podświadomość budziła go dokładnie o tej godzinie, o której sobie tego życzył. I to jest całkiem łatwe do zrozumienia. Jednak to, w jaki sposób podświadomość wiedziała, że właśnie wybiła piąta rano, pozostaje tajemnicą.

Czy podświadomość wujka co jakiś czas wychodziła na korytarz w nocy, żeby spojrzeć na zegar i sprawdzić godzinę? Jeśli tak, to jak widziała w ciemności? W zimie przecież świt nigdy nie następuje wcześniej niż o szóstej rano…

Podświadomość – niezwykła i tajemnicza

Podświadomość jest naprawdę niezwykła. Nie wiemy dokładnie, jak dochodzi do wniosków ani skąd zbiera informacje, ale wiemy, że to robi. Naszym celem jest utrzymywanie jej w nieustannej aktywności na naszą korzyść, podczas gdy świadomie będziemy przekazywać jej informacje, które chcemy uzyskać.

Jeśli jesteś mądry, nie będziesz próbować odkrywać, skąd podświadomość czerpie swoje informacje. W chwili, gdy zaczniesz bawić się w detektywa i dociekać, jak ona działa, przestanie funkcjonować tak efektywnie. Więc lepiej zostawić to w spokoju.

A oto pewien mały sekret – sposób na przyciągnięcie uwagi swojej podświadomości.

Pomyśl o swoim psie. Kiedy rozmawiasz z kimś w jego obecności, pies zwykle nie zwraca na ciebie uwagi. Ale jeśli w trakcie rozmowy wypowiesz jego imię, natychmiast podniesie uszy i zacznie cię słuchać.

Podświadomość działa w podobny sposób. Mówisz tak wiele do innych ludzi, a tak niewiele do swojej podświadomości, że gdyby nagle zauważyła, że zwracasz się bezpośrednio do niej, mogłaby się wręcz „przestraszyć”!

Aby przyciągnąć jej uwagę, musisz nadać jej jakieś imię.

Nazwij swoją podświadomość!

Dlaczego nadajesz imię swojemu psu? Czy służy ono tylko jako etykieta, kiedy mówisz o nim innym? Nie – to coś więcej! To sposób, aby go przywołać, wydawać mu polecenia i dać mu znać, że zwracasz się właśnie do niego.

To samo dotyczy twojej podświadomości. Musisz nadać jej imię, aby wiedziała, że do niej mówisz.

Jakie imię byłoby odpowiednie dla Tego Człowieka Wewnątrz Ciebie? Może po prostu twoje własne? A jeśli nie przepadasz za swoim imieniem, takim jak Steve, Bill czy George, możesz wybrać inne, które naprawdę ci się podoba.

Załóżmy, że ktoś o imieniu George nie lubi swojego imienia. Może więc nazwać swoją podświadomość „Glenn”. Oczywiście na początku jego podświadomość nie będzie wiedziała, że dostała to imię.

Jednak jeśli znalazłbyś bezpańskiego psa i zaczął go nazywać „Bosse”, „Bruce” czy „Bruno”, to po jakimś czasie pies przyzwyczaiłby się do tego imienia i wiedziałby, że zwracasz się do niego, gdy go wołasz. Wiedziałby, że chcesz, aby coś zrobił – na przykład jadł, bawił się, pilnował krów albo gonił kota.

Dokładnie w ten sam sposób możesz „nauczyć” swoją podświadomość reagowania na imię, które jej nadasz.

TO SAMO DOTYCZY TWOJEJ PODŚWIADOMOŚCI

Ten sam mechanizm odnosi się do twojej podświadomości po tym, jak uczynisz z niej swojego przyjaciela i nadasz jej konkretne imię. Dopóki nie będziesz regularnie nazywać nikogo innego tym samym imieniem, możesz być pewien, że podświadomość będzie posłuszna twojej woli, gdy zwrócisz się do niej po imieniu i dokładnie ją pokierujesz.

Z tego powodu warto nadać jej przyjemne imię, które nie jest zbyt powszechne.

Na początku jednak podświadomość będzie potrzebowała trochę czasu, aby zrozumieć, że stałeś się wobec niej przyjacielski i osobisty oraz że faktycznie nadałeś jej imię „Glenn” (lub jakiekolwiek inne, które wybrałeś).

A więc po tym pierwszym kroku zacznij uczyć „Glenna” pewnych sztuczek! Innymi słowy, zacznij trenować go, aby robił dla ciebie różne rzeczy.

WEZWANIE DO PRZEBUDZENIA

W pierwszej części tego kursu, na stronie 6, podaliśmy ćwiczenie, które pomaga osiągnąć receptywną ciszę. Zanim wydasz polecenie swojej podświadomości, zastosuj tę krótką formułę.

Gdy tylko osiągniesz stan pełnej wewnętrznej ciszy, powiedz do niej:

„Glenn, chcę wstawać o szóstej rano każdego dnia. Jesteśmy przyjaciółmi. Ja będę spać, a ty obudzisz mnie dokładnie o szóstej rano. Pamiętaj, Glenn, OBUDŹ MNIE O SZÓSTEJ RANO, POCZĄWSZY OD JUTRA!”

Dobrym pomysłem jest również wyobrażenie sobie tarczy zegara z wskazówkami ustawionymi na godzinę szóstą.

Spróbuj tego ćwiczenia przez tydzień i nie bądź zaskoczony, jeśli od tego momentu będziesz budzony dokładnie o szóstej każdego ranka. Oczywiście, niektórzy ludzie osiągają zadowalające rezultaty już trzeciego dnia, inni drugiego, a jeszcze inni już pierwszego dnia.

Jest tylko jeden sposób, aby podziękować podświadomości – wstać natychmiast, gdy cię obudzi. Jeśli to zrobisz, będzie nadal budzić cię o wyznaczonej godzinie.

Podałem to ćwiczenie, ponieważ sam prawdopodobnie już wiesz, że to działa – zapewne doświadczyłeś tego wcześniej. A jeśli nie, to zacznij natychmiast! Uczyń to czymś realnym i rzeczywistym. W ten sposób bez trudu wykonasz kolejne ćwiczenie związane z podświadomością.

ĆWICZENIE CZASU

Jeśli w ciągu dnia chcesz wiedzieć, która jest godzina, nie patrz na zegarek ani na zegar.

Najpierw uspokój swój umysł. Możesz to zrobić, zaciskając delikatnie zęby i usta, jednocześnie dociskając język do zębów. To działa jak doskonała technika wyciszająca. Następnie rozluźnij się.

Powiedz do swojej podświadomości:

„Glenn, która jest godzina?”

Utrzymaj pustkę w swoim umyśle i uważnie słuchaj. Poprawna godzina może pojawić się na jeden z trzech sposobów:

  1. Po prostu nagle będziesz wiedział, która jest godzina.
  2. Podświadomość może wypowiedzieć słowa: „Jest siedemnaście minut po czwartej.”
  3. Możesz ujrzeć w umyśle obraz tarczy zegara, wskazującego dokładną godzinę.

To ćwiczenie, podobnie jak poprzednie, wzmocni twoją zdolność do komunikacji z podświadomością i pozwoli ci wykorzystać jej niezwykłe możliwości w codziennym życiu.

DOSKONALENIE KOMUNIKACJI Z PODŚWIADOMOŚCIĄ

Na początku będziesz chciał porównać odpowiedzi, niezależnie od tego, w jaki sposób przychodzą, sprawdzając je na najbliższym zegarze.

Jeśli podana przez podświadomość godzina jest poprawna lub bardzo zbliżona do rzeczywistej, powiedz do „Glenna”:

„Świetna robota, bardzo to doceniam! Zawsze podawaj mi dokładny czas, tak jak właśnie to zrobiłeś.”

Jeśli jednak „Glenn” się pomyli i poda godzinę różniącą się o kilka minut od rzeczywistej, powiedz:

„Glenn, czas, który mi podałeś, był o dziesięć minut opóźniony. Spisałeś się bardzo dobrze, ale chcę, abyś zawsze podawał mi dokładny czas.”

W ten sposób wpoisz swojej podświadomości swoje stałe pragnienie, aby otrzymywać dokładne informacje.

Jeśli masz nawyk budzenia się w nocy, nie rób z tego przyzwyczajenia. Jednak jeśli już się obudzisz, możesz powiedzieć do „Glenna”:

„Glenn, która jest godzina?”

Daj podświadomości chwilę na przekazanie ci odpowiedzi. Gdy tylko poczujesz, że znasz godzinę, włącz światło i sprawdź.

Jeśli odpowiedź jest poprawna – podziękuj „Glennowi”. Jeśli się pomylił, delikatnie go popraw.

SZTUCZKI Z KARTAMI

Zwykłe karty do gry są doskonałym narzędziem do ćwiczeń.

  1. Weź pięć kart losowo z talii.
  2. Przyjrzyj się im dokładnie, aż będziesz w stanie zobaczyć ich obrazy z zamkniętymi oczami.
  3. Przetasuj je i ułóż w rzędzie na stole, obrazkami do dołu.

Ponieważ masz już wyraźny obraz kart w umyśle, teraz wybierz jedną do podniesienia.

Po podjęciu decyzji powiedz:

„Glenn, chcę podnieść asa pik. Która karta to jest? Pokaż mi.”

Odczekaj chwilę, aż „Glenn” skieruje twoją uwagę na jedną z kart.

  • Jeśli podniosłeś właściwą kartę – podziękuj mu.
  • Jeśli nie – delikatnie go popraw i kontynuuj ćwiczenie.

Powtarzaj tę praktykę, aż zawsze będziesz podnosić właściwą kartę.

Gdy opanujesz to ćwiczenie z pięcioma kartami, spróbuj z dziesięcioma. Następnie stopniowo zwiększaj liczbę kart, aż będziesz w stanie wybierać dowolną kartę z całej talii 52 kart.

WYBIERANIE ZWYCIĘZCY

Kolejne ćwiczenie polega na przewidywaniu wyników wyścigów – biegów, wyścigów psów lub koni.

Twoim zadaniem jest określenie, który zawodnik lub zwierzę wygra wyścig, zanim się on rozpocznie.

Jeśli „Glenn” może podać dokładny czas w dowolnym momencie dnia i nocy, a także wskazać właściwą kartę w talii 52 kart, to powinien również być w stanie określić zwycięzcę wyścigu – pod warunkiem odpowiedniego treningu.

  • Jeśli jesteś na wyścigu lekkoatletycznym, powiedz do „Glenna”:

    „Powiedz mi dokładnie, który zawodnik wygra ten wyścig.”

    Możesz usłyszeć odpowiedź w postaci:
    „Numer szesnaście wygra.”

  • Jeśli oglądasz wyścigi psów, zastosuj tę samą metodę.

  • Jeśli jesteś na wyścigach konnych, przyjrzyj się uważnie koniom, zwracając uwagę na ich numery. Następnie zapytaj „Glenna”:

    „Który koń wygra, Glenn?”

Zanim jednak zadasz pytanie, uspokój swój umysł i bądź gotów przyjąć odpowiedź w jednej z trzech form:

  1. Podświadomość skieruje twoją uwagę na zwycięskiego konia w momencie, gdy konie ustawiają się na starcie.
  2. Nagle otrzymasz informację w formie nazwy konia, który wygra.
  3. Zobaczysz w umyśle „fotografię” numeru zwycięskiego konia.

ĆWICZENIA TELEPATYCZNE

To zaawansowana metoda rozwijania twoich zdolności mentalnych.

Gdy otrzymasz list od przyjaciela:

  1. Uspokój się na chwilę.

  2. Połóż list delikatnie na swoim czole, zanim go otworzysz.

  3. Powiedz do „Glenna”:

    „Właśnie otrzymaliśmy list od Jimmy’ego. Co w nim napisał?”

  4. Zachowaj pusty umysł, nie pozwalając na rozpraszające myśli.

  5. Słuchaj uważnie.

Treść listu może nagle pojawić się w twoim umyśle – niekoniecznie jako dokładne słowa, ale jako kompletna informacja lub zestaw myśli.

ROZWIJANIE ZDOLNOŚCI MENTALNYCH

Jeśli chcesz poszerzyć swoje umiejętności o nieco inny obszar, wypróbuj te techniki na swoich przyjaciołach. „Glenn” zawsze ci pomoże, choć na tym etapie nie będziesz musiał już go prosić o wsparcie – sam się zgłosi na ochotnika.

Spróbuj przeprowadzić następujący eksperyment:

  1. Wybierz znajomego, który regularnie do ciebie dzwoni.

  2. Przyjrzyj się jego nawykom, zwłaszcza o jakiej porze dnia zwykle się kontaktuje.

  3. Wycisz się mentalnie, tak jak opisałem wcześniej.

  4. Stwórz w umyśle wyraźny obraz swojego przyjaciela.

  5. Gdy już masz w głowie jego obraz, powiedz mentalnie:

    „Jack, zadzwoń do mnie teraz. Chcę z tobą porozmawiać.”

  6. Skoncentruj swoje myśli na tej wiadomości i wysyłaj je do Jacka w silny, stanowczy sposób.

  7. Powtarzaj tę prośbę kilka razy, jednocześnie wyobrażając sobie Jacka wykonującego telefon do ciebie.

  8. Kiedy Jack zadzwoni, powiedz mu, że cieszysz się, że zadzwonił, ale nie zdradzaj mu, że wysłałeś telepatyczne wezwanie.

Jeśli nie zadzwoni w ciągu kilku minut, powtórz cały proces od początku. Jednak nie wysyłaj tych mentalnych wiadomości zbyt często ani w zbyt krótkich odstępach czasu.

Jeżeli mimo wszystko nie skontaktuje się z tobą przez rozsądny czas, oznacza to, że miał ku temu ważny powód.

PRZYCIĄGANIE UWAGI MYŚLAMI

Oto kolejne ćwiczenie.

  1. Gdy idziesz ulicą, skup swoją uwagę na osobie znajdującej się kilka kroków przed tobą.

  2. Skoncentruj swoje myśli na środkowej części tyłu jej głowy i powtarzaj mentalnie:

    „Odwróć się i spójrz na mnie…”

  3. Gdy osoba się odwróci i na ciebie spojrzy, powiedz do „Glenna”:

    „Dobra robota, Glenn! Z odrobiną więcej treningu sprawisz, że ludzie będą się odwracać natychmiast na moje pierwsze polecenie.”

WAŻNE WSKAZÓWKI

  • Najlepiej wybierać osoby, które nie spieszą się.
  • Ludzie, którzy idą szybko, mogą być zbyt zajęci swoimi myślami, by odpowiedzieć na twoje telepatyczne wezwanie.
  • Spróbuj najpierw na osobach, które idą powoli i zdają się nie mieć konkretnego celu.

NAUCZANIE INNYCH I CZYTANIE MYŚLI

Po osiągnięciu pewnego poziomu w powyższych ćwiczeniach możesz wprowadzić kogoś w tajniki koncentracji.

  1. Znajdź osobę chętną do nauki, której możesz przekazać tę wiedzę.
  2. Kiedy opanuje zdolność zamykania umysłu na zewnętrzne myśli i potrafi się w pełni skoncentrować, przejdź do kolejnego kroku.
  3. Rozwijajcie razem zdolność czytania myśli – oboje posiadacie ją w nieuświadomionej formie, ale teraz nadszedł czas, by ją odkryć i wzmocnić.

Ćwiczenie z monetą („Dime Feat”)

  1. Odwróć się plecami do swojego partnera.

  2. Umieść dziesięciocentówkę (lub inną cienką monetę) pod jednym z trzech książek leżących na stole.

  3. Gdy już ją tam umieścisz, poproś partnera, aby się odwrócił i mentalnie zwizualizował, pod którą książką znajduje się moneta.

  4. Sam także skup swoją uwagę na tej książce oraz na ukrytej monecie.

  5. Zamknij oczy, aby lepiej skoncentrować się na mentalnym przekazie.

  6. Powtarzaj w myślach i „wysyłaj” do partnera przekaz:

    „Jest pod środkową książką… Jest pod środkową książką… JEST POD ŚRODKOWĄ KSIĄŻKĄ!”

  7. Partner powinien teraz wskazać książkę, pod którą znajduje się moneta.

ZASADY SKUTECZNEGO TRENINGU

  • Ćwiczcie na zmianę – czasem to ty ukrywasz monetę i przesyłasz myśl, a czasem to twój partner wysyła przekaz do ciebie.
  • Niektórzy ludzie lepiej nadają myśli, inni lepiej je odbierają – ale każdy powinien ćwiczyć obie umiejętności, aż osiągnie równowagę.
  • Nie trenuj z osobą sceptyczną lub niezainteresowaną, ponieważ takie podejście osłabia efektywność ćwiczenia i nikomu nie przynosi korzyści.
  • Najlepiej ćwiczyć z kimś, kogo dobrze znasz – przyjacielem, osobą przeciwnej płci lub kimś, kto ma otwarty umysł.
  • Płeć nie ma znaczenia – to czysta procedura mentalna, która nie jest zależna od płci.

ROZWIJANIE UMIEJĘTNOŚCI

  • Gdy już bezbłędnie odnajdujecie monetę, wymyślcie nowe eksperymenty i ćwiczenia.
  • Zwiększaj liczbę książek – zamiast trzech używaj pięciu, dziesięciu, a nawet więcej.
  • Eksperymentujcie z różnymi przedmiotami, nie tylko książkami.
  • W miarę rozwijania swoich zdolności będziecie w stanie odnaleźć monetę ukrytą pod dowolnym przedmiotem w całym pokoju.

źródło: „MARVELOUS SUB-CONSCIOUS ACTIVITY”;  Mastering Mental Magic by  HARRY J. GARDENER, USA 1934.