O działaniu na odległość

pełen tytuł: O działaniu na odległość u somnambulicznych istot duchowych i demonicznych czarów

Czytelnicy Magikos mogą w tomie IV, str. 125, przeczytać słowa: „do historii zjawisk w więzieniu urzędowym w Weinsbergu w roku 1836”. Tamże wyraziłem przypuszczenie: „czy to nie ta kobieta – świadomie lub nieświadomie – poprzez wyzwolone nerwy ducha, nie oddziaływała na odległość i w ten sposób nie wywołała wszystkich tych zjawisk?” Czytaj dalej

O ekstazie

Ekstaza (ekstasis) oznacza ogólnie nieobecność w zwykłym stanie bycia, czyli oddzielenie duszy od świata zmysłów. Zaczyna się ona od intensywnej medytacji, która polega na skoncentrowaniu umysłu na obiekcie nieobecnym fizycznie lub niematerialnym – albo nawet na obiekcie obecnym, ale w taki sposób, że wszelki inny związek ze światem zmysłowym zostaje podporządkowany lub całkowicie zapomniany. Jej najwyższą formą jest prawdziwe „bycie poza sobą” lub „poza ciałem”. Możliwość tego ostatniego została potwierdzona w objawieniach (2 List do Koryntian 12, 2–4; Ezechiel 8, 1; 2 Księga Królewska 2, 24–25). Czytaj dalej

Nowa księga o magii

Nowa księga o magii

Dr Joseph Ennemoser opracował na nowo swoją Historię magnetyzmu zwierzęcego (Lipsk, Brockhaus 1844), której pierwszy tom zawiera Historię magii — wydaną również osobno pod osobnym tytułem. Czytaj dalej

Czarownice z Salem

Czarownice z Salem

Z pewnością ten w najwyższym stopniu osobliwy przypadek czarów jest dla większości czytelników „Magikonu” jeszcze zupełnie nieznany. Przedstawiamy tutaj informacje na ten temat, zaczerpnięte z dzieła zawierającego bogaty zbiór historycznych osobliwości i wybór interesujących ilustracji. Pochodzą one z drugiego tomu wydanego w 1841 roku oraz z artykułu zamieszczonego w „New York Monthly Magazine” w 1839 roku, w biograficznej notce poświęconej Sir Williamowi Phipsowi. Phips urodził się w 1640 roku i z prostego cieśli okrętowego awansował na stanowisko gubernatora Nowej Anglii, na które został powołany przez króla Jakuba w 1692 roku. Czytaj dalej

Kto więc goni za Cieniem?

KTO WIĘC GONI ZA CIENIEM?

Uczeni, opierając się na pewnych względnie prawdziwych prawach, by ogłaszać je jako wiedzę absolutną, wierzą w więcej, niż mogą udowodnić – a zatem gonią za cieniem.

Magnetyści natomiast, działając w imię absolutnej zasady, lecz zatrzymując się na kilku cząstkowych skutkach, mogą więcej, niż wierzą, więc lękają się światła. Czytaj dalej

O magnetyzmie zwierzęcym i magnesie

Głównym punktem sporu między zwolennikami i przeciwnikami magnetyzmu jest to, że ci drudzy uznają w naturze jedynie prawdy postrzegalne zmysłowo lub materialne, podczas gdy ci pierwsi twierdzą, że to, co najbardziej prawdziwe, nie zawsze jest tym, co można dostrzec zmysłami, i że mogą istnieć inne środki prowadzące do prawdy. Czytaj dalej

Odkrycie spełnionej przepowiedni

ODKRYCIE SPEŁNIONEJ PRZEPOWIEDNI
I WIDZIALNEGO PROROKA W PARYŻU
Historyczna ciekawostka.
Prorocza ciekawostka.

Odkąd zjawiska związane z poruszającymi się stołami przekroczyły Atlantyk, by zdobyć obywatelstwo w Europie, uczciwi bibliofile i archiwiści – którzy uznaliby to za ujmę, gdyby przyjęli coś w teraźniejszości, co nie byłoby jedynie echem przeszłości – w końcu odkryli to, czego szukali. Potwierdzili starożytność tego procederu dzięki licznym autorom, w tym Tertulianowi, który już w swoich czasach potępiał praktyki wróżbiarskie za pomocą kóz i stołów (per capras et mensas). – Niech im to służy na zdrowie! Czytaj dalej

Racjonalne wprowadzenie do magii

Racjonalne wprowadzenie do magii

Drugi artykuł

Religia, ucząc nas, abyśmy ostateczną satysfakcję znajdowali jedynie w Bogu, uznaje w naszej duszy nieograniczone pragnienia, a tym samym nieograniczone zdolności do ich zaspokojenia. Wieczna Mądrość równie sprawiedliwie dopasowała potrzeby do zdolności w ruchu moralnym, jak siły do prędkości w ruchu fizycznym. Wielkość dzieła tkwi w prostocie zasady. Czytaj dalej

Idea Demona jest prawdziwa

IDEA DEMONA JEST PRAWDZIWA

Wyciągam z listu, który otrzymałem od jednego z najbardziej błyskotliwych i sumiennych pisarzy paryskiej prasy, następujące słowa: Czytaj dalej

Szczerość

Zarzuca mi się, że zamykam mistycyzm w formie stylu, który udaje, że się od niego oddala.
– Otóż ja, poprzez tę nową formę, staram się sprowadzić mistycyzm do jasnego wyrazu i jednocześnie przypomnieć nauce, że jest siostrą tajemnicy. Chcę również udowodnić obu, że nadszedł czas, aby się zjednoczyły, by przekazać nam prawdę – prawdę, która istnieje jedynie w kontraście dnia i nocy. Czytaj dalej